گاهی اوقات صداقت برترین سیاست نیست! - پایگاه اینترنتی مأوا

حقیقت این است که گاهی دروغ گفتن مزایایی دارد و این مزایا همواره برای نفع شخصی نیستند. گاهی اوقات مردم برای محافظت از دیگران و لطمه وارد نکردن به احساسات آن ها دروغ می گویند. به این خاطر که باید بپذیریم گاهی اوقات شنیدن حقیقت بسیار دردناک است و همواره صداقت برترین سیاست و انتخاب نیست.

چرا دروغ می گوییم؟

باید برای یک لحظه هم که شده با خودمان صداقت داشته باشیم و بپذیریم که همه ما دروغ می گوییم. فریبکاری و گاهی اوقات محافظت کردن در طبیعت ماست. بله، ما گاهی برای پوشاندن رفتار های بد، بازی دادن دیگران یا بالا بردن قدرت خود و رسیدن به چیز هایی که می خواهیم به دروغگویی روی می آوریم.

اما همین طور برای صدمه نزدن به احساسات دیگران، دوری از مشاجره های غیر ضروری یا به سادگی تنها برای روحیه مثبت دادن به دیگران دروغ می گوییم.

عدم صداقت در طبیعت ماست

محققان معتقدند که دروغ گفتن بعد از پیشرفت مهارت های زبانی به وجود آمده است. دروغ گفتن به گونه ای نوع پیشرفته استراتژی فریبکاری است که حیوانات برای مخفی کردن خود یا فریب دادن شکارچی ها یا طعمه های خود استفاده می نمایند.

دروغ گفتن سریع ترین و کارآمدترین روش برای افزایش قدرت و به دست آوردن منابع است. اگر دشمن تان از شما بزرگ تر و قوی تر است، استفاده از نیروی فیزیکی به نفع تان نخواهد بود. اما اگر می توانید دشمن را فریب دهید و او را بازی دهید، نه تنها می توانید منابع او را به دست بیاورید، بلکه حتی قادر خواهید بود که به آن ها بقبولانید که این فکر خودشان بوده است.

هر چند وقت یک بار دروغ می گوییم؟

این مورد به هر شخص بستگی دارد. فراوانی دروغ گویی برای اولین بار به وسیله روانشناس اجتماعی بلا دپائولو مقدار گیری شد. او از 147 نفر خواست تا در طول روز هر گاه دروغی گفتند، آن را یادداشت نمایند. به طور میانگین، افراد مورد آزمایش او دو بار در روز دروغ می گفتند. دروغ ها طبیعت بی ضرری داشتند و بهانه تراشی های بی گزندی مانند علت دیر رسیدن شان بودند؛ یا دروغ هایی جزئی که تصوری اشتباه ایجاد می کردند. به عنوان مثال به جای گفتن عدد حقیقی 2 کیلومتر گفته بودند که 5 کیلومتر دویده اند.

ما از زمانی که صحبت کردن را آموخته ایم در حال گفتن دروغ های جزئی هستیم

ما در سنین کم آغاز به دروغ گفتن می کنیم. آیا والدین تان به شما نگفته اند که در مهمانی از میزبان تان به خاطر غذای خوشمزه ای که انگشتان تان را نیز با آن خورده اید تشکر کنید؟ اگر تعارف های اجتماعی را کنار بگذاریم، این حرف دقیقا عین عدم صداقت است.

بچه ها در سنین 2 تا 5 سالگی دروغ گفتن را می آموزند. کانگ لی، یک روانشناس از دانشگاه تورنتو بچه های که در سن 2 تا 8 سال بودند را مورد مطالعه قرار داد، تا نوع دروغ هایی که می گویند را شناسایی کند.

زمانی که بچه ها در 2 سالگی آغاز به دروغ گفتن می کردند، نشان دهنده این بود که در حال آزمایش کردن مقدار استقلال شان هستند. آن ها دروغ می گفتند تا ببینند چه نتیجه ای از آن به دست می آورند. در سن 8 سالگی، بچه ها توانایی دروغ گفتن برای صدمه نزدن به احساسات دیگران را به دست می آورند. نتیجه این تحقیق تعیین کرد که این دروغ ها به جای فریب و بازی دادن دیگران، زمینه همدردی و ترحم دارند.

عدم صداقت بازتاب اهداف ما است

گاهی حتی برای دروغ گفتن نیازی نیست که دهان تان را باز کنید. حالت صورت تان می تواند به سادگی به جای شما دروغ بگوید. آرایش کردن و اغراق کردن نزدیک ترین کار ها به دروغگویی هستند. اما در این صورت، این دروغ ها هیچ گاه از روی بد ذاتی نیستند؛ بلکه نشان دهنده آرزو های شخص است.

در آزمایشی که به وسیله رابرت فلدمن انجام شد، او از تعدادی از دانش آموزان سوال هایی درمورد نمره ها و مقدار کوشش شان در مدرسه پرسید. بیشتر آن ها در خصوص نمره های واقعی شان دروغ گفتند. اما به جای این که مانند بیشتر مردم در هنگام دروغگویی مضطرب شوند، بسیار هیجان زده و با ذوق در خصوص موفقیت های شان فخر فروشی می کردند.

ما دروغ می گوییم اگر صداقت کارساز نباشد - تیم لوین

آیا تفاوتی میان دروغ اخلاقی و دروغ غیر اخلاقی وجود دارد؟ اگر با خودمان صداقت داشته باشیم پاسخ، یک بله قاطعانه است. برخی دروغ ها با نیت محافظت از کسانی که به آن ها دروغ می گوییم گفته می شوند.

حتی تعیین شده است که دروغ گویی از لحاظ روانشناختی برای دروغگو مفید است. کسانی که به شدت با خودشان صادق هستند، به احتمال بالاتری به افسرگی مبتلا می شوند. کسانی که بسیار صادق هستند، معمولا با صفاتی مانند رک، یا گاهی حتی دروغگوی بیمار شناخته می شوند.

اگر بدانید چه زمان و چگونه باید صداقت خود را کنار بگذارید، حتی می توانید روابط میان خودتان و دیگر افراد را نیز بهبود ببخشید. در حقیقت، اگر کسی متوجه شود که به او دروغ گفته اید تا از او محافظت کنید، ممکن است بیش از پیش به شما اعتماد کند. دروغ های با نیت خوب به عنوان دروغ های حرفه ای اجتماعی شناخته می شوند.

دروغ گفتن برای به دست آوردن برترین ها

دروغ گویی حرفه ای اجتماعی از چهار بخش ظرفیت انسان ها استفاده می نماید: تئوری فکر، همدردی، حافظه و تخیل.

در این صورت، دروغی که تصمیم به گفتن آن می گیریم از نتیجه گیری اخلاقی و احساسی ما سرچشمه می گیرد. ما اولویت بیشتری برای مهربانی نسبت به حقیقت قائل می شویم تا به کسی که در این ماجرا درگیر است، صدمه ای نرسانیم. هر چه مغز ما پیشرفته تر می شود، توانایی تفکر منطقی اخلاقی با سرعتی مشابه با کنترل شخصی و توانایی تفکر، رشد می نماید.

بی غرض ترین دروغ ها به عنوان دروغ های مصلحتی شناخته می شوند. این دروغ ها وسیله های تغییر دهنده حقیقتی هستند که گوینده برای محافظت از شخصی دیگر از آن ها استفاده می نماید. با این کار ما خودمان را در خطر تنبیه شدن به خاطر کار اشتباه دیگران قرار می دهیم.

صادقانه بگویم، دروغ گویی چندان هم بد نیست

چیزی که دروغ ها را می سنجد نیت پشت آن ها است. دروغ هایی که برای محافظت از دیگران گفته می شوند در واقع می توانند روابط را مستحکم تر نمایند. دیگر دروغ هایی که برای آراستن ظاهر گفته می شوند، به مقدار قابل بحثی بی ضرر هستند.

همه چیز به این حقیقت بر می شود که همه ما علت های خود برای دروغ گویی و بیان نکردن برخی حقایق را داریم. در خاتمه روز، چیزی که نمی دانیم ضرری به ما نمی رساند. گاهی عدم صداقت برای اطمینان از این که همه چیز به خوبی پیش می رود ضروری است.

منبع: lifehack

پ