مصاحبه، سفیر ونزوئلا: آمریکا در مذاکره نگاه از بالا به پایین دارد، مذاکره نابرابر با آمریکا منطقی نیست - پایگاه اینترنتی مأوا

گروه بین الملل خبرنگاران - ونزوئلا در سال 1346 اقدام به تاسیس سفارت در تهران کرد و اولین سفیر این کشور کار خود را در ایران شروع کرد. در سال 1351 نیز سفارت ایران در کاراکاس افتتاح شد و به این ترتیب روابط سیاسی کامل بین دو کشور در سطح سفارت برقرار شد. از این زمان تا پیروزی انقلاب اسلامی، دو کشور خصوصا در اوپک دارای همکاری های نزدیکی بودند. از سال 1357 تا سال 1377، روابط عادی سیاسی بین دو کشور برقرار بود. از سال1377 (سال 1998) با روی کار آمدن آقای هوگو چاوز و انتخاب او بعنوان رئیس جمهوری بولیواری ونزوئلا، فصل جدیدی در روابط دو کشور گگردده شد و با نزدیک تر شدن مواضع دو کشور بخصوص در عرصه بین المللی، به تدریج تحرک و پویائی بیشتری در مناسبات و همکاریهای دوجانبه موجود، پدید آمد که از آن جمله می توان به تبادل متعدد سفرهای روسای جمهور اسبق و کنونی دو کشور اشاره کرد.

در راستای تداوم و ارتقای روابط دو کشور دائما در پایتخت ها سفیر داشته اند و در این راستا نیز کارلوس آنتونیو آلکالا کوردونس سفیر جمهوری بولیواری ونزوئلا دی ماه 1397 با تسلیم رونوشت استوارنامه خود به محمدجواد ظریف وزیر خارجه کشورمان ماموریت خود در تهران را شروع کرد.

اما انتخاب مجدد مادورو در سال گذشته و مداخلات آمریکا باعث شده اوضاع سیاسی و مالی ونزوئلا آشفته گردد. سفیر ونزوئلا در تهران عقیده دارد آمریکا برای استفاده از منابع سرشار در ونزوئلا تحمل حضور یک رئیس جمهور مخالف امپریالیسم و مخالف آمریکا را ندارد. آقای سفیر می گوید از زمان روی کار آمدن آقای چاوز ونزوئلا دیگر حاضر نشد نقش حیاط خلوت را برای ایالات متحده بازی کند. مذاکره در شرایطی که آمریکا نگاه از بالا دارد از دیدگاه کننده ارشد دولت ونزوئلا در ایران کاری غیرمنطقی است.

در ادامه مشروح مصاحبه خبرنگاران با سفیر جمهوری بولیواری ونزوئلا را می خوانید:

خبرنگاران:موضوعی که بین ایران و ونزوئلا مشترک است دخالت های آمریکاست و از همین موضوع شروع می کنم. به نظر می آید مدلی که آمریکا برای برخورد و مقابله با کشورهای مخالف خود یا مخالف امپریالیسم درنظر گرفته یکسان است. آمریکا سعی می کند با ابزار تحریم، ایجاد ائتلاف بین المللی و منطقه ای علیه آن کشورها یا به انزوا کشیدن در مجامع بین المللی آن کشورها را تحت فشار قرار بدهد. اخیرا وزارت خارجه آمریکا خواهان انعقاد یک پیمان دفاعی منطقه ای در منطقه آمریکای لاتین علیه ونزوئلا شد. همین سیاست را آمریکا در قبال ایران در منطقه خلیج فارس سعی کرده در پیش بگیرد گرچه پیروز نبوده است؛ یعنی ائتلافی به اسم امنیت برای کشتیرانی در منطقه هرمز یا خلیج فارس؛ به نظرتان چه رویکردی در مقابل این سیاست آمریکا باید در پیش گرفته گردد سیاستی که سعی می کند با زور و اعمال فشار کشورهای مخالف خود را تحت هژمونی خودش قرار بدهد.

سفیر ونزوئلا: سوال بسیار جالبی مطرح کردید، هم در جمهوری اسلامی ایران و هم در جمهوری بولیواری ونزوئلا هر دو کشور تحت تأثیر اقداماتی هستند که از سوی ایالات متحده آمریکا به این کشورها تحمیل شده است. شاهد این هستیم که ایالات متحده آمریکا در واقع از نفوذ خود در کشورهای آزاد و کشورهایی که در پی توسعه ملت های خودشان هستند در پی پیشرفت کشور و ملت خودشان هستند استفاده می کند. ایالات متحده آمریکا همیشه در پی این بوده در کشورهای آزاد که دارای منابع بسیار عظیم طبیعی بودند؛ در خصوص ونزوئلا می توانیم به منافع عظیم نفتی این کشور اشاره کنیم که ایالات متحده در پی رسیدن به این اهداف و کنترل این منابع عظیم طبیعی مانند نفت است و اقداماتی را علیه کشور ما انجام می دهد برای اینکه بتواند دستیابی به این منابع دست یابد و آنها راه به هژمونی خود اضافه کند. اقداماتی که می توانیم در این حوزه انجام بدهیم این است که از ملت هایمان به صورت کامل و اقتصاد کشورمان به صورت کامل حمایت کنیم. مشاهده می کنیم که تأثیرات این اقدامات روی کشور ما تأثیرات بسیار بالایی بوده، تأثیراتی که مردم ونزوئلا را در دستیابی به مواد غذایی و دارو با مسائل بسیار عدیده ای روبرو کرده است، اما با اتخاذ اقدامات سیاسی می توانیم این مسائل را از پیش رو برداریم و مقابل اقدامات زورمدارانه و یک جانبه گرایانه ایالات متحده آمریکا به آن اهداف نائل شویم.

خبرنگاران:ایجاد نارضایتی و شورش داخلی یکی از اهداف سیاست های تحریمی و اعمال فشار آمریکا علیه ونزوئلا و کشورهایی مثل ایران است. هدف آنها این است که مردم داخل یک کشور را که از شرایط مالی به تنگنا آمدند از این فشارها آشفته شوند و نهایتاً به خیابان ها بریزند و شرایط را بر دولت های قانونی حاکم سخت کنند تا این دولت ها تن به مذاکراتی بدهند که شرایطش را آمریکا مشخص می کند یا اینکه مقابل فشارهای آمریکا سر تسلیم فرود بیاورند. همه ما می دانیم که آمریکا و متحدانش دیگر توان و شرایط استفاده از نیروی نظامی مثل سال های قبل که در افغانستان و عراق استفاده کردند و به این کشورها تجاوز کردند ندارند؛ نه سیاست مداران و قانون گذاران آمریکایی راضی به این امر هستند و نه مردم آمریکا. در حال حاضر مسائل مالی در بین مردم ونزوئلا باعث شده که مردم از این شرایط و این تورمی که وجود دارد ناراضی باشند این یک امر طبیعی است ولی با این حال مردم اخیراً طوماری 13 میلیون نفری را امضا کردند و در آن فشارهای آمریکا و کشورهای غربی علیه دولت قانونی مادورو را محکوم کردند و از ونزوئلا در مقابل ایالات متحده آمریکا حمایت کردند. آیا فکر می کنید آمریکا مانند گذشته می تواند از فشار خود برای تغییر رژیم ها استفاده کند؟

سفیر ونزوئلا: همانطوری که شما اشاره کردید ما نه تنها در این چند سال اخیر بلکه در طول 21 سال گذشته (از 6 دسامبر سال 1998) یعنی از زمانی که آقای هوگو چاوز قدرت را در ونزوئلا به دست گرفتند و با انتخاباتی آزاد به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا انتخاب شدند، از آن زمان شاهد اقداماتی بودیم که از سوی ایالات متحده آمریکا علیه ما تحمیل شده است؛ آمریکایی که ما را به عنوان حیاط خلوت خود درنظر می گرفت. اما پس از سال 1998 که آقای چاوز روی کار آمدند در واقع این بازی بهم خورد و آنها کنترل خودشان را از منابع ونزوئلا از دست دادند، کنترل سیاسی خودشان را بر ونزوئلا از دست دادند. همیشه شاهد مداخلات آمریکا در منطقه آمریکای جنوبی بوده ایم. می توانیم به سال 1963 و اتفاقات شیلی اشاره کنیم که ایالات متحده رئیس جمهور قانونی شیلی سالوادور آلنده و دولت ایشان را ساقط کرد. دولت آقای آلنده در پی کمک به مردم شیلی و کمک به اقتصاد این کشور بود. در خصوص ونزوئلا هم به همین ترتیب است آنها به دنبال اعمال تحریم هایی علیه کشور ما هستند تحریم مالی و تجاری و مسائلی که برای اقتصاد ما بوجود آوردند. اینها همه اقداماتی است که آنها انجام دادند تا همانطوری که در سوال مطرح کردید بتوانند مردم را بشورانند و علیه کشورشان و دولت قانونی ونزوئلا شورش کنند. اما آن چیزی که در ونزوئلا روی داد در واقع مورد مشابهی نبود که در جاهای دیگر بوقوع پیوست. در کشورهای دیگر مسائل مربوط به انقلاب های رنگی بوقوع پیوست که ما در ونزوئلا شاهد این مورد نبودیم دلیل این امر وحدتی بود که به عنوان یک آموزه ای از آقای هوگو چاوز برای مردم ونزوئلا به یادگار ماند و آن اتحاد و وحدت مدنی-نظامی بود. این آموزه چاوز در طول دوران ریاست جمهوری به مردم کشور برای پیشرفت و توسعه کمک کرد. می توانیم بگوییم مردم ونزوئلا در 21 سال گذشته با اتحاد مدنی-نظامی در کنار دولت و رئیس جمهور خود مقابل اقدامات ایالات متحده آمریکا ایستاده اند. اما شما اخیرا مشاهده کردید در 23 ژانویه سال 2019 که آقای خوان گوایدو خودش را به عنوان ریاست جمهوری خودخوانده معرفی کرد و کننده های ایالات متحده آمریکا هم اخیرا اعلام کرده بودند که آقای خوان گوایدو باید در سازمان ملل حضور پیدا می کرد بخاطر اینکه 19 میلیون رأی داشت اما این 19 میلیون رأی رأی های ریاست جمهوری نبودند ایشان در واقع کننده مجلس و در انتخابات پارلمانی سال 2016 انتخاب شده بود. از جمله اقداماتی که برای ایجاد بی ثباتی در ونزوئلا روی داد می توانیم به خرابکاری در سیستم سراسری برق ونزوئلا اشاره کنیم. آنها قصد داشتند از طریق ورود کمک های بشردوستانه اهداف مشخصی را دنبال کنند. پس از آن ما مشاهده کردیم در 5 آگوست رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا قانونی تصویب کرد و اقداماتی علیه اقتصاد ونزوئلا مجدداً انجام دادند که طی آن تمام دارایی های جمهوری بولیواری ونزوئلا در ایالات متحده آمریکا مصادره شد و تمام کشورها و طرف هایی که در ونزوئلا دارای قرارداد تجاری بودند این کشورها را تهدید کردند که اگر قراردادهای تجاری داشته باشند با تحریم روبرو خواهند شد. پس از آن در تاریخ 10 آگوست آقای رئیس جمهور نیکلاس مادورو کمپین ترامپ دیگر نه در برابر اقداماتی که علیه ونزوئلا انجام می دادند برنامه ریزی کردند که همانطور که اشاره کردید با 13 میلیون امضا شکل گرفت. این نامه با 13 میلیون امضا از طریق آقای گوترش دبیرکل سازمان ملل به آگاهی مردم جهان رسید. در واقع ونزوئلا همیشه خواهان صلح بوده و اخیراً مسائلی که وجود داشته از طریق رئیس جمهور جمهوری بولیواری ونزوئلا آقای نیکلاس مادورو مورد بررسی قرار گرفته و از حمایت کشورهایی مثل جمهوری اسلامی ایران، چین و روسیه که مهمترین آنها هستند برخوردار شده و 120 کشور از کشورهای جنبش عدم تعهد از جمهوری و حاکمیت ونزوئلا حمایت کردند.

مردم ونزوئلا در 21 سال گذشته با اتحاد مدنی-نظامی در کنار دولت و رئیس جمهور خود مقابل اقدامات ایالات متحده آمریکا ایستاده اند

خبرنگاران:به فشارهای آمریکا اشاره کردید، ما شاهد این هستیم که دولت آمریکا در روبروه با کشورهایی مثل ونزوئلا، ایران، کره شمالی و چین سعی می کند از موضع قدرت و زورمداری مواضع خودش را مطرح کند و سعی می کند با این هژمونی به سراغ کشورهای مخالف خودش بیاید در عین حال موضع مذاکره هم می گیرد در واقع اینطور مطرح می کند که ما همیشه آماده مذاکره هستیم ولی در عین حال چماق تحریم را بالای سر این کشورها نگه می دارد. این موارد را در خصوص ایران هم اخیراً مشاهده کردیم در خصوص کره شمالی هم همینطور. در حالی که حاضر نیست کوچکترین امتیازی بدهد یا از مواضع غلط خودش کوتاه بیاید. شما به عنوان کشوری که مانند ایران تحت تحریم هست و تحت فشارهای آمریکا قرار گرفته است و تاکنون هم مقاومت کرده و نخواسته تسلیم گردد مذاکره با آمریکا در شرایط تحریم و فشار را چطور ارزیابی می کنید و اینکه اساساً مذاکره در این شرایط را عاقلانه می دانید یا خیر؟

سفیر ونزوئلا: تجربه تلخی که از مذاکرات سال 2015 (توافق هسته ایران) و خروج آقای ترامپ از آن در سال 2017 حاصل شد نشان داد کاخ سفید به تمام قراردادها و وعده هایی که داده بود و حتی به قراردادی که امضا کرده بود پایبند نیست اینها در واقع نشان دهنده این هست که آمریکایی ها همیشه در پی تحمیل اقدامات خودشان هستند در پی تحمیل هژمونی هستند و در واقع دنبال این هستند که به منافع کشورها در راستای منافع خود دست پیدا کنند. اما آن چیزی که واضح است این است که مذاکره نباید تحت هر شرایطی انجام گردد. نگاه ایالات متحده آمریکا به مذاکراتی که همیشه مطرح می کند یک نگاه از بالا به پایین است؛ نگاه برابر نیست یعنی نسبت به دولت های دیگر و کشورهای دیگر نگاهِ از بالا دارند و کشورهای دیگر را دارای حقوق برابر نمی دانند. آمریکایی ها چون از لحاظ نظامی و مالی در جایگاه قدرتمندی قرار دارند و کنترل اقتصاد کشورها را با دلار در دست دارند فکر می کنند باید از بالا به کشورها نگاه کنند و شرایطی را از قبل مذاکرات به کشورهای هدف تحمیل کنند. هیچ کشوری مذاکره را تحت این شرایط نباید قبول کند و غیرمنطقی به نظر می رسد همانطوری که چه در دوره آقای چاوز و در حال حاضر در دوره ریاست جمهوری آقای نیکلاس مادورو همیشه روسای جمهوری ما تمایل به مذاکره را ابراز کردند اما مذاکره ای که براساس یک دید برابر-برابر باشد نه اینکه که به ملت ونزوئلا از بالا نگاه گردد. ما در طول 200 سال گذشته همه تلاش های خودمان را انجام دادیم که حق مشخص سرنوشت داشته باشیم. اقداماتی که آقای چاوز در طور دوران زمامداری خودشان انجام دادند اقدامات سیاسی بود که در راستای منافع مردم ونزوئلا صورت گرفت. نباید مذاکره را با پیش شرط هایی برگذار کرد و یا حتی قبول کرد. کاخ سفید در خصوص ونزوئلا خواهان مذاکره است همانطور که شما گفتید پیش شرطی که دارند این است که برای مذاکرات سیاسی بین ونزوئلا و ایالات متحده آمریکا آقای مادورو از دولت کنار برود. اما مذاکرات همیشه باید طبق حقوق بین الملل و آن چیزی که در منشور سازمان ملل متحد آمده برگزار گردد نه با آن شرایط تحمیلی و آنها قبول نمی کنند مذاکره را با ونزوئلا انجام بدهند با رئیس جمهور قانونی کشور و رئیس جمهوری که در سال 2018 با شش میلیون رأی به عنوان رئیس جمهور قانونی ونزوئلا برای دومین دوره متوالی انتخاب شد. آنها حاکمیت ملی کشورها را به رسمیت نمی شناسند همانگونه که ما انتخابات سایر کشورها را قبول می کنیم آنها به آن دید نگاه نمی کنند. بنابراین منطقی نیست که مذاکرات تحت شرایط تحمیلی در مقابل ایالات متحده آمریکا صورت بپذیرد.

هیچ کشوری مذاکره را تحت این شرایط نباید قبول کند و غیرمنطقی به نظر می رسد همانطوری که چه در دوره آقای چاوز و در حال حاضر در دوره ریاست جمهوری آقای نیکلاس مادورو همیشه روسای جمهوری ما تمایل به مذاکره را ابراز کردند اما مذاکره ای که براساس یک دید برابر-برابر باشد نه اینکه که به ملت ونزوئلا از بالا نگاه گردد

خبرنگاران: اخیرا شاهد این بودیم که دولت ونزوئلا و مخالفان با میانجیگری نروژ یک سری مذاکرات انجام دادند. به نظر می رسد با مداخله گری هایی به نتیجه نرسید. نظرتان در این باره چیست؟

سفیر ونزوئلا: دولت ونزوئلا همیشه مذاکراتی را با اپوزیسیون و گروه مخالفین ونزوئلا داشته واز مذاکره با اپوزیسیون در راستای منافع ملی استقبال می کرده چون اعتقاد ونزوئلا این است که یک مسئله داخلی باید با سیاست های داخلی حل و فصل گردد اما اخیراً در واقع آن مذاکراتی که شما اشاره کردید با میانجیگری نروژ و با پیشنهاد آن کشور صورت گرفت در واقع مذاکراتی بود که با اپوزیسیون انجام می شد اما طرف اپوزیسیون اراده های خودش را منعکس نمی کرد، در واقع دستوراتی بود که از طرف کاخ سفید برای آنها ارسال می شد و آنها بیان کننده منافع و اراده کاخ سفید و پنتاگون بودند. این مذاکرات در نروژ پیگیری و برگزار می شد اما در واقع با مداخلاتی از سوی ایالت متحده آمریکا همراه بود. ایالت متحده آمریکا همیشه یک سری اقداماتی را علیه کشور ما انجام داده که نمی توانیم خوشبین به صحبت هایی که آنها می کنند باشیم. در طول سال های گذشته رقمی در حدود 130 میلیارد دلار از دارایی های کشور ونزوئلا را بلوکه کردند که این تأثیرات بسیار گسترده ای روی اقتصاد کشور ونزوئلا گذاشته و زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داده و در واقع مانع دستیابی مردم ونزوئلا به مواد غذایی، دارویی و تجهیزات پزشکی شده که همه اینها در پی مصادره اموال و سرمایه های ونزوئلا در خارج از کشور است. اپوزیسیون ونزوئلا همیشه مورد حمایت ایالت متحده آمریکا بوده است ما همیشه از مذاکرات حمایت می کنیم اما در نهایت این مسئله، مسئله ای داخلی است که اپوزیسیون و دولت قانونی ونزوئلا باید آن مذاکرات را انجام بدهند. در حوزه مسائل داخلی با هیچ کشور دیگری مذاکره ای نخواهیم کرد و در حوزه مسائل داخلی کشور ما باید حل و فصل گردد. در حوزه داخلی همیشه اقدامات سیاسی به کار گرفتیم و اقدامات دیپلماسی خودمان را در حوزه مسائل بین الملل و در ارتباط با کشورهای دیگر به کار گرفتیم. تکرار می کنیم که ونزوئلا همیشه دنبال صلح در کشور بوده و در ارتباط با کشورهای دیگر بوده اما این کاخ سفید است که مسائل و مسائل را علیه کشور ما رهبری می کند.

ایالت متحده آمریکا همیشه یک سری اقداماتی را علیه کشور ما انجام داده که نمی توانیم به صحبت های آنها خوشبین باشیم

موردی که باید به آن اشاره کنیم این است که همیشه خوان گوایدو در خدمت ایالت متحده آمریکاست و در راستای منافع ایالت متحده آمریکا و کاخ سفید عمل می کند. آنها اپوزیسیون ونزوئلا نیستند. کسانی که گرایش به این اپوزیسیون در ونزولا دارند اقلیت هستند و در واقع پایبند به منافع و حمایت های ایالت متحده آمریکا هستند اما این را باید ذکر کنیم که ایالت متحده آمریکا هیچ وقت در پی مذاکره با شرایط برابر-برابر نخواهد بود. آقای گوایدو و اپوزیسیون ونزوئلا همیشه صحبت هایی که مطرح می کنند این است که آقای مادورو باید از قدرت خارج گردد تا بتوانند مذاکرات را ادامه بدهند و مذاکره از سر بگیرند.

خبرنگاران:از سال گذشته که اوضاع داخلی ونزوئلا پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ناآرام شد و آقای گوایدو با حمایت آمریکا خودش را رئیس جمهور اعلام کرد برآورد هایی درباره حضور نظامی آمریکا در ونزوئلا مطرح شد. پس از آن، شاهد این بودیم که گزارش هایی منتشر می شد مبنی براینکه کشور روسیه برای حمایت از دولت آقای مادورو وارد عمل شده و نیروهای نظامی مستقر کرده است. اخیرا آقای مادورو در صفحه توئیتری خودشان این خبر را تأیید و اعلام کردند که دو فروند هواپیمای روسی به همراه هیئت نظامی و فنی در این کشور حضور دارند. ما این حضور را حمایت روسیه از دولت آقای مادورو تلقی می کنیم. به نظر شما آیا آمریکا با وجود حمایت کشور روسیه جرأت می کند دست به اقدام نظامی بزند؟ و آیا دولت ونزوئلا درخواستی از روسیه برای حضور نظامی در این کشور داشته است؟

سفیر ونزوئلا: حضور روسیه مربوط به سال گذشته و امسال نیست ما از سال های گذشته شاهد همکاری هایی بوده ایم. این همکاری ها میان روسیه و ونزوئلا در زمان آقای پوتین و حتی روسای جمهور قبلی روسیه در قالب همکاری های نظامی و فنی جریان داشته است. همیشه این همکاری ها بین نیروهای مسلح ونزوئلا و نیروهای مسلح روسیه بوده که یک همکاری دوجانبه است. ایالت متحده آمریکا در پی این بوده دولت دست نشانده خود را در ونزوئلا روی کار بیاورد و پس از 20 سال که آنها کنترل سیاسی در ونزوئلا را از دست دادند و به تبع آن کنترل منابع طبیعی که مهمترین آنها نفت، طلا، الماس، آهن، فولاد و منابع طبیعی را از دست دادند به همین دلیل به تهدید نظامی روی آوردند. بحث حضور نظامی را مطرح می کنند زیرا در پی دستیابی به ثروت کشورها هستند. در جمهوری اسلامی ایران هم این اجازه داده نشده تا آنها به منابع عظیم شما دسترسی داشته باشند. در ونزوئلا هم به همین شکل بوده ما آماده هستیم اما فکر نمی کنیم درگیری نظامی صورت بگیرد. ونزوئلا همیشه در عرصه روابط بین الملل با خوش بینی به صلح نگاه می کند. در حوزه فنی و نظامی با هر کشوری همکاری می کنیم تا آمادگی خود را تکمیل کنیم. این ارتباطات می تواند با جمهوری اسلامی ایران و روسیه باشد و از زمان آقای چاوز شکل گرفت. این ارتباطات با کشوری مثل چین و کشورهای دیگر برقرار شد. تصور می کنیم در کاخ سفید برخی افراد هستند که برای جلوگیری از تصمیم نادرست اقدام نظامی علیه ونزوئلا از منطق خودشان استفاده کنند.

تصور می کنیم در کاخ سفید برخی افراد هستند که برای جلوگیری از تصمیم نادرست اقدام نظامی علیه ونزوئلا از منطق خودشان استفاده کنند

خبرنگاران: به سابقه روابط ایران و ونزوئلا اشاره کردید که به زمان ریاست جمهوری آقای چاوز برمی گردد. در آن زمان روابط سیاسی و مالی ایران و ونزوئلا توسعه چشم گیری داشت و این توسعه روابط تاکنون هم کشیده شده و در حال مشاهده این موضوع هستیم. چه چشم اندازی را برای روابط ایران و ونزوئلا به عنوان دو کشور در حوزه مقاومت مقابل تهدیدها و فشارهای آمریکا ترسیم می کنید؟

سفیر ونزوئلا: روابط بین جمهوری بولیواری ونزوئلا و جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر روابط بسیار عالی و در سطح مطلوبی است و هر دو کشور حمایت همدیگر را به همراه دارند و از طریق دیپلماتیک با همدیگر در ارتباط هستند. آقای روحانی در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل از ونزوئلا حمایت کردند و نام بردند و همینطور خانم دلسی رودریگرز معاون ریاست جمهوری ونزوئلا با سخنرانی در سازمان ملل حمایت خودشان را از ایران اعلام کردند. اینها پیشرفت هایی هست که ما در طول سال های گذشته شاهد آن بوده ایم. این ارتباطات به بالاترین سطح خود بین ایران و ونزوئلا رسیده و امیدوار هستیم در آینده بسیار نزدیک نهمین کمیسیون مشترک ایران و ونزوئلا برگزار گردد. امیدواریم شاهد اقداماتی در راستای امضای قراردادهایی در حوزه های مالی و نظامی باشیم یا در مسائل سیاسی همکاری هایی انجام گردد. همیشه وزرای امور خارجه دو کشور آقای ظریف و آقای خورخه آریزا با همدیگر در ارتباط هستند. یک مورد مثبت در راستای روابط بین ایران و ونزوئلا حضور سفیر جمهوری اسلامی ایران آقای سلطانی در ونزوئلا است. ایشان برای دومین بار به عنوان سفیر در کشور ما حضور دارند و این بسیار کمک می کند به اینکه بتوانیم این همکاری ها را در سطح بسیار بالایی توسعه بدهیم به طوری که شاهد این باشیم روز به روز این ارتباطات و همکاری ها بین ایران و ونزوئلا توسعه پیدا کرده و همکاری ها تقویت شده است.

خبرنگاران:در پایان اگر نکته ای به نظر جنابعالی می رسد و تمایل دارید آن را مطرح کنید بفرمایید.

سفیر ونزوئلا: تشکر می کنم از صبر و حوصله شما برای شنیدن صحبت های ما در خصوص حقایق ونزوئلا و از دعوت شما متشکرم.

خبرنگاران: ما هم از حضور شما در خبرنگاران و وقتی که در اختیار ما قرار دادید تشکر می کنیم.