معرفی آلوچه و خواص درمانی آن - پایگاه اینترنتی مأوا

نویسنده: صمصام صانعی

نام علمی درختچه:

Prunus divaricate Ledeb می باشد. نام های دیگر آن به فارسی و در کتب طب سنتی، آلوچه، گوجه سبز، گوجه برغانی و آلچه نام برده شده است.

تیره گیاه:

گل سرخ Rosaceae

نوع گیاه:

درختچه

معینات ظاهری:

درختچه ای است به ارتفاع حدود 3 متر با شاخه های متعدد و برگ های آن بیضوی شکل، کوچک و دندانه دار می باشند. گل هایش سفید و منفرد و میوه آن تخم مرغی یا کروی شکل، قطر میوه حدود 2 و 3 سانتی متر، رنگ میوه ابتدا سبز و پس از رسیدن به رنگ های زرد، سرخ و مایل به بنفش در می آید. طعم آن ابتدا ترش و پس از رسیدن ترش و شیرین می باشد. هسته میوه تخم مرغی شکل، تخت، صاف و چسبیده به گوشت است.

طبیعت میوه:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و تر است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نواحی معتدل و معتدله سرد کشورها و در ایران در استان های شمالی، شمال غربی و کردستان روییده و کاشته هم می گردد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در میوه:

آب، قند، هیدرات دو کربن و غیره در آن معین شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه

نحوه مصرف:

معمولاً میوه نارس (گوجه سبز) و رسیده مصرف خوراکی دارد.

خواص درمانی:

مسهل و تنظیم کننده کارکرد معده و روده، تقویت کننده عمومی بدن و کاهنده چربی و فشار خون، آنتی اکسیدان و رفع کننده جوش های ریزسر، مغذی و جذب کننده آهن در دستگاه گوارش، آرام بخش و دفع کننده رسوبات از خون می باشد. ضمناً برای بیماری های پوستی (خارش پوست) هم مفید است.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون