خواص گل انگشتانه در درمان بیماری های مختلف - پایگاه اینترنتی مأوا

در صورتی که مطالعه قسمت خاصی از این مطلب مد نظر شماست، با انتخاب عناوینی که در فهرست موضوعی زیر ارائه شده اند، به موضوع دلخواه خود برسید.

• معرفی گیاه
• شرایط پرورش و نگهداری
• خواص
• عوارض

معرفی گیاه انگشتانه

گل انگشتانه از تیره بارهنگیان بوده و گل های زیبا و کوچکی به رنگ های سفید، صورتی یا بنفش دارد که در قسمت کاسه دارای لکه های قهوه ای رنگ هستند. خاستگاه این گیاه غرب و جنوب اروپا، شمال غربی آفریقا و آسیای مرکزی به خصوص کشور هایی مثل آلمان، لهستان، هلند، مجارستان، انگلستان، روسیه و هند است. نام های دیگر این گیاه شامل گل انگشتانه ارغوانی، گل انگشتی، Purple Foxglove و Ladys Glove بوده و با نام علمی Digitalis نیز شناخته می گردد. انگشتانه یک گیاه گلدار دوساله است و میوه ای کپسولی شکل دارد.

خواص گل انگشتانه

همان طور که گفته شد گل انگشتانه در طب سنتی به عنوان یک گیاه دارویی شناخته شده و همچنین در صنعت داروسازی نیز در تهیه دارو های خاصی از آن استفاده می گردد. از جمله خواص گل انگشتانه عبارتند از:

1. درمان نارسایی قلبی

اولین بار زکریای رازی بود که از گل انگشتانه برای درمان نارسایی قلبی استفاده کرد تا اینکه در سال 2005 طی مطالعات علمی نیز این نظریه ثابت شد. گل انگشتانه به دلیل داشتن گلیکوزید هایی به نام digitoxin و digoxin می تواند نارسایی های قلبی را درمان کند. امروزه داروی دیجیتال یا دیجیتالین که در داروخانه های کشور یافت می گردد از این گیاه ساخته شده است.

2. ادرار آور

برگ های گل انگشتانه برای کسانی که مشکل در فراوری ادرار دارند می تواند مفید باشد، به شرط اینکه تحت نظر پزشک و با تجویز او مصرف گردد.

بیشتر بخوانید: معرفی بعضی از داروهای ادرار آور

3. درمان ذات الریه

آگوستوس سزاروس، پزشک معروف یونانی اولین بار از گل انگشتانه برای درمان ذات الریه یا پنومونی در بچه ها و عظیمسالان استفاده کرد. امروزه ثابت شده که این خاصیت دارویی نیز به خاطر وجود دیجیتال در این گیاه است.

4. درمان هایپرتروفی

هنگامی که سلول های بافت یا اندامی عظیم گردد، آن اندام یا بافت نیز در نهایت عظیم شده و حجمش افزایش می یابد؛ به این حالت هایپرتروفی گفته می گردد. ابتدا پزشکان یونانی و سپس پزشکان ایرانی پی بردند که از جمله خواص گل انگشتانه درمان هایپرتروفی یا پرسازی است.

عوارض گل انگشتانه

گل انگشتانه بر خلاف اینکه گیاه دارویی بوده و خواص بسیار زیادی دارد، در دسته گیاهان سمی قرار می گیرد؛ بنابراین حتما باید تحت نظر پزشک و فقط به مقدار تجویز شده مصرف گردد. در غیر این صورت، مصرف خودسرانه و بیش از حد آن می تواند موجب ایجاد مسائلی مثل تهوع، سرگیجه، سردرد، دل پیچه، استفراغ، اسهال، گلودرد، خارش های موضعی و حتی مسائل قلبی مختلف گردد.

شرایط پرورش و نگهداری گل انگشتانه

خاک مناسب برای رشد این گیاه خاکی است که ارگانیک، مرطوب و کمی اسیدی و البته با زه کشی مناسب باشد. از آنجا که گل انگشتانه به خاک مرطوب علاقه مند است، طبیعتا احتیاج به آبیاری نسبتا زیادی دارد. این گیاه همچنین در دمای 5 تا 15 درجه سانتیگراد بهترین رشد را دارد و به آفتاب کامل با سایه کم احتیاجمند است، چرا که نور کامل سبب می گردد مواد موثر موجود در برگ گیاه انگشتانه بیشتر فراوری گردد.

تکثیر گل انگشتانه به وسیله بذر بوده و در سال اول رشد بسیار کندی دارد. نکته مهم این است که در این زمان گیاه از آفات و علف های هرز حفظ شده و ترجیحا تکثیر بذر آن در فصل پاییز انجام گردد. این گیاه در آب و هوای خنک و مرطوب رشد بهتری داشته و تا دمای منفی 15 درجه را تحمل می نماید. میزان آب مصرفی گل انگشتانه در سال اول 450 تا 550 میلی لیتر و در سال دوم تقریبا دو برابر این مقدار است.

سخن آخر

گیاهان دارویی از جمله انگشتانه، لوفا، آقطی و … امروزه در درمان بسیاری از بیماری ها نقش بسیار مهمی را ایفا می نمایند. همان طور که گفته شد گل انگشتانه بومی ایران نیست، اما می توان با ایجاد شرایط معتدلی مثل دمای 18 تا 20 و همچنین رطوبت مناسب به عنوان یک گیاه زینتی زیبا آن را پرورش داد. با این حال دقت کنید که به دلیل سم زیاد این گیاه، هرگز بدون تجویز متخصص از آن استفاده دارویی نکنید. هم اکنون از مواد موثر گل انگشتانه در صنایع داروسازی برای فراوری دارو های مختلفی مثل ایزولانید و کاردینوکسین استفاده می گردد. در صورتی که تجربه مصرف گل انگشتانه را داشته و دیدگاهی در این باره دارید، آن را در انتهای همین صفحه در قسمت ارسال نظر با ما و سایر مخاطبان خبرنگاران به اشتراک بگذارید.