بازنشستگانی که کارآفرین می شوند - پایگاه اینترنتی مأوا

بر اساس مطالعات بنیاد کارآفرینی اوینگ ماریون کافمن در سال 2017 حدود 26 درصد از کارآفرینان جدید جزو افراد گروه سنی 55 تا 64 سال بوده اند. این در حالی است که در سال 1996 تنها 15 درصد از کارآفرینان جدید را افراد گروه سنی 55 تا 64 سال تشکیل می داده اند. بر اساس آمارهای دیدبان دنیای کارآفرینی (GEM) در یک دهه اخیر این گروه سنی بیشترین نرخ راه اندازی کسب وکارهای جدید در سراسر دنیا را در قیاس با سایر گروههای سنی داشته است.

کارآفرینان مسن تر یک راه خوب را برای افزایش شانس موفقیت استارتاپ های خود پیدا نموده اند: شراکت با نسل جوان تر. چیپ کانلی کارآفرین آمریکایی که سال هاست در حوزه هتلداری فعالیت می نماید، معتقد است همکاری کارآفرینان مسن تر با کارآفرینان جوان، برای استارتاپ ها یک مزیت بزرگ محسوب می گردد. وی در این خصوص می گوید: در موسیقی، هنر، علم و در هر حوزه دیگری، تنوع -اعم از تنوع سنی، تنوع سوابق و تنوع فکر- به رشد خلاقیت یاری می نماید. چرا این تنوع در محیط کار وجود نداشته باشد؟

شرکای مسن تر معمولاً انبوهی از تجربیات ارزشمند در صنعت، ارتباطات کاری و مشتریان بالقوه را برای کسب وکار جدید به ارمغان می آورند. همچنین آنها می توانند بخشی از سرمایه مورد احتیاج کار را فراهم نمایند. در مقابل، افراد جوان تر -چه از بین خویشاوندان انتخاب شده باشند و چه از بین همکاران سابق و یا افراد آشنا به صنعت- اغلب جزو بومیان عصر دیجیتال هستند. آنها انگیزه زیادی برای راه اندازی کسب وکار خود دارند، اما بار سنگین وام های دانشجویی را نیز به دوش می کشند و به همین دلیل با محدودیت های ملی مواجهند. الیزابت آیسل که مؤسس و مدیرعامل یک مؤسسه مشاوره و ترویج کارآفرینی به نام Global Institute for Experienced Entrepreneurship است، در این رابطه می گوید: انگیزه آنها [کارآفرینان مسن و جوان] برای همکاری این است که آنها واقعاً به هم احتیاج دارند. این همکاری به هم افزایی و ارزش افزوده منجر می گردد.

مثال های متعددی در خصوص هم افزایی حاصل از شراکت بین کارآفرینانی از دو نسل متفاوت وجود دارد. خانم کری شریدر 57 ساله و دخترش اشلی آمونز 31 ساله که با همکاری یکدیگر استارتاپی به نام Mixtroz را در نیویورک راه اندازی نموده اند، از جمله این کارآفرینان هستند. در سال 2014 اشلی آمونز جوان در یک نشست آشنایی با شبکه سازی کسب وکار شرکت کرد و سپس به صورت تلفنی یافته های خود از این نشست را با مادرش که سال ها در بخش مدیریت منابع انسانی شرکت های معروفی مانند فورد و آلکوا فعالیت نموده بود، در میان گذاشت. همان تماس تلفنی باعث شد که ایده راه اندازی یک کسب وکار جدید در حوزه شبکه سازی و تیم سازی برای مدیریت رویدادها به وسیله یک اپلیکیشن موبایل در آنها شکل بگیرد.

اشلی آمونز درباره مزایای همکاری با یک کارآفرین باتجربه تر (مادرش) می گوید: او در طول دوران کاری خود تجربیات زیادی فرا گرفته و این تجربیات را با خود به شرکت Mixtroz آورده است. بهره گیری از این تجربیات باعث شده است که ما از بسیاری خطاها اجتناب کنیم. مثلاً شم اقتصادی قوی و دقیق بودن او در کنترل هزینه ها، در مراحل اولیه کار یاری کرد که کسب وکار ما به حرکت خود ادامه دهد.

تغییرات بنیادین در اقتصادها و جوامع امکان گسترش کارآفرینی چندنسلی (multigenerational entrepreneurship) را بیش از گذشته فراهم ساخته است. با تکیه بر تغییرات مثبتی که در اکولوژی کارآفرینی اتفاق افتاده است، استارتاپ هایی مانند Mixtroz می توانند فرصت رشد پیدا نمایند و به الگویی برای سایر استارتاپ ها تبدیل شوند. امروزه شهرهای بزرگ و کوچک با حمایت از مراکز رشد و برگزاری مسابقات کارآفرینی، برای ترویج و اشاعه کارآفرینی کوشش می نمایند و فرصت های بیشتری را برای همکاری بین کارآفرینان مسن تر و افراد جوان تری که با آنها اشتراک نظر دارند، فراهم می آورند. پیشرفت های بزرگ در حوزه فناوری اطلاعات باعث کاهش هزینه راه اندازی کسب وکارهای جدید شده است، به طوری که بسیاری از استارتاپ ها تنها از یک اتاق و یا حتی فضای کار مشترک آغاز به کار می نمایند.

از این تحولات اساسی که بگذریم، باید به این نکته مهم نیز اشاره کنیم که نارضایتی از نگرش سنتی به بازنشستگی نیز یکی از مهم ترین انگیزه هایی است که باعث می گردد افراد بازنشسته به کارآفرینی روی بیاورند. استراحت و تفریح در تمام طول روز، همیشه آن قدر که فکر می کنیم هم جالب نیست.

مایک فرونک 77 ساله که بخش زیادی از دوران کاری خود را در سمت های مدیریتی در دو شرکت بزرگ جنرال میلز و اولیکز (که هر دو در حوزه محصولات کشاورزی فعالیت می نمایند) سپری نموده بود، در سال 2002 تقاضای بازنشستگی زودهنگام داد و در سن 60 سالگی بازنشسته شد. اما وی مدت کوتاهی پس از بازنشستگی، با همکاری فرزندان خود یک کسب وکار کوچک در حوزه فناوری اطلاعات در شهر مینیاپولیس راه اندازی کرد.

وی درباره این تصمیم خود می گوید: بسیاری از ما به صورت کلیشه ای انتظار داشتیم که پس از بازنشستگی هرروز ساعت 9 صبح از خواب بیدار شویم، قهوه بنوشیم، روزنامه بخوانیم، اخبار را از تلویزیون تماشا کنیم. در واقع ما هیچ تصوری از واقعیت آینده نداشتیم. من بعد از بازنشستگی همیشه در جستجوی معنا بودم.