پیاده روهای شلوغ اما بی عابر - پایگاه اینترنتی مأوا

بند 20 همین ماده از قانون تاکید می نماید که شهرداری ها موظفند با مشاغل مزاحم یا تاسیس اماکنی که به نحوی موجب مزاحمت شهروندان باشد، برخورد نمایند. عمده بار ترافیک دیواندره روی یک خیابان است و از آنجا که تعداد عابران از خودروهای عبوری بیشتر است، فضای کمی به عنوان پیاده رو ساخته شده است و آن مقدار فضا را هم دست فروشان و مغازه داران احاطه اند.

• خطرات عبور از سواره رو

یکی از عابران پیاده که در طول خیابان اصلی شهر دیواندره در حال حرکت است، در پاسخ به سوال خبرنگاران مبنی بر این که چرا از پیاده رو استفاده نمی نماید، می گوید: خودتان مشاهده کنید در این راستا که در اکثر ساعات پرتردد است، نصف پیاده رو را چرخ های دست فروشان و نصف دیگر را وسایل مغازه داران گرفته و سد نموده است، به همین علت عبور و مرور کُند است. فرهاد شکری ادامه می دهد: در این پیاده روها زن و مرد در سنین مختلف در حال حرکت هستند، بعضی وقت ها مشاهده شده فردی که عجله یا به سرعت در حال حرکت است، به دیگر عابران و بچه ها برخورد نموده و باعث زمین خوردن آنها شده است. در این احوال ممکن است راهش را از خیابان ادامه دهد که دارای خطرات بسیاری است.

وی می افزاید: در کنار خیابان هم یک ردیف خودرو پارک می نمایند و مردم ناچارند از وسط خیابان حرکت نمایند. در سرتاسر این خیابان افرادی را خواهید دید که در طول خیابان و بعضا مورب در حال حرکتند. شکری بیان می نماید: افراد سالمندی که از این پیاده رو استفاده می نمایند، بارها عصای آنها با وسایل دست فروشان برخورد نموده است یا زمانی که مردم از خیابان وارد پیاده رو شده اند و از جدول عبور نموده اند ناخواسته روی اسباب پهن شده دست فروشان رفته اند و در بعضی موارد برخوردهای لفظی و فیزیکی هم شکل گرفته است.

این شهروند ادامه می دهد: مغازه داران علاوه بر این که حدود یک متر از پیاده رو را وسایل می چینند خودروی خود را هم جلو مغازه داخل خیابان پارک می نمایند. عدم ساماندهی و تذکر جدی به مغازه داران سبب شده هر روز وسایل آنها فضای بیشتری از پیاده روها را اشغال کند. وی می افزاید: هر دوره از انتخابات، کاندیداهای شورای شهر، شعار ساماندهی دست فروشان را در تبلیغات و کنار عکس های خود می آورند، اما دریغ از آن که تا حالا کاری در این زمینه اجرا شده باشد. امیدوارم این مشکل در شهر دیواندره هرچه زودتر حل گردد.

• درآمدزایی فقط در یک راستا

یک دست فروش که وسایل خود را به طول 4 متر پهن نموده است، می گوید: من 3 فرزند دارم که یکی از آنها در دانشگاه و 2 نفر در مدارس مشغول تحصیلند و زندگی ما هم خرج دارد. جمال نقشبندی ادامه می دهد: یک خانه 70 متری در محله حاشیه نشین زورآباد دارم و با این که سرپناهی از خود دارم اما خرج زندگی بسیار بالاست. پسرم که در دانشگاه درس می خواند، در تعطیلات تابستان در تهران کارگری می نماید تا یاری خرجی برای خانواده باشد. خودم هم مشغول کارگری هستم و در فصل هایی که کار نیست دست فروشی می کنم.

وی می افزاید: همه نوع خرده ریزی از جنس هزار تومانی تا 20 هزار هزار تومانی را می فروشم و درآمدم در روزهای مختلف متفاوت است. روزهایی که یارانه می دهند تا چند روز بعد از آن فروش خوب است و روزی از 20 هزار تا 40 هزار تومان درآمد دارم، اگر این جا دست فروشی نکنم نمی توانم هزینه زندگی ام را تامین کنم. نقشبندی می گوید: دست فروشی فقط در این راستا درآمد دارد. اگر ما را به جای دیگری ببرند دیگر درآمدی نخواهیم داشت و نمی توانیم امرارمعاش کنیم. اگر کار برای ما در جای دیگری فراهم گردد، مجبور نیستیم دست فروشی کنیم.

• همت جمعی مغازه داران برای برطرف معضل

یکی از مغازه داران در نزدیکی های میدان اصلی می گوید: در این خیابان تمام مغازه ها اجناس خود را بیرون از مغازه قرار می دهند. اگر هر کدام وسایل را بیرون نگذاریم اجناس مغازه به چشم نمی آید و مشتری برای خرید مراجعه نمی نماید. محمد دوستی ادامه می دهد: اگر قرار است مغازه دار وسایل خود را بیرون نگذارد، همه باید این کار را انجام دهند و هماهنگ باشند. اگر عده ای این کار را انجام دهند و عده ای انجام ندهند، تبعیض است.

وی می افزاید: تعدادی از مغازه داران وسط مغازه شان دیوار کشیده اند و یک مغازه را به 2 مغازه کوچک تبدیل نموده اند. این مغازه های کوچک فضای کافی برای چیدن وسایل را ندارد، به همین علت مغازه داران قسمتی از وسایل و اجناس خود را را جلو مغازه می گذارند و بقیه مغازه ها هم به تبعیت از این مغازه ها این حرکت را تکرار می نمایند. این مغازه دار بیان می نماید: ما عوارض، مالیات و اجاره مغازه می دهیم، اما یک دست فروش در پیاده رو روبه رویمان وسایل پهن می نماید و بازار ما را نیز خراب می نماید و هیچ مسئولیتی و عوارض و مالیاتی ندارد، بنابراین اگر ما وسایل و اجناس را هم بیرون نگذاریم، حتی نمی توانیم کرایه مغازه را هم کاسب باشیم.

• راه حل برای ساماندهی دست فروشان

یک کارشناس شهرسازی می گوید: پیاده روهای دیواندره 35 سال پیش احداث شده و عرض پیاده روها باید بر اساس تراکم جمعیت باشد. در این مدت شهر دیواندره با افزایش جمعیتی که داشته است در ساعاتی از روز عبور و مرور در پیاده روها با عذاب و به سختی انجام می گردد. شهرام صادقی ادامه می دهد: پیاده روها باید استاندارد باشند و فضای آنها برای افراد مختلف مانند سالخوردگان و معلولان مناسب باشد و مردم با عبور از پیاده رو احساس آرامش نمایند و از محیط اطراف خود لذت ببرند.

وی می افزاید: طبق قانون پیاده روها فقط برای عبور و مرور افراد پیاده ساخته شده اند اما در دیواندره به علت بیکاری تعداد زیادی به دست فروشی روی آورده اند و قسمتی از پیاده رو را گرفته اند. این کارشناس شهری اظهار می نماید: باید با الگوگیری از کشورهایی که دست فروشان را ساماندهی نموده اند، وضعیت شهر خود را سروسامان دهیم. ضروری است تاکید کنم دست فروشان مجرم نیستند بلکه بر اساس احتیاج و از روی بیکاری و مشکل مالی به این شغل کاذب روی آورده اند و برخورد ماموران سد معبر شهرداری با آنها درست نیست، بلکه باید با ساماندهی صحیح هم آنها را در امنیت شغلی قرار داد و هم شهر را سرو سامان داد. پیاده روها جای پهن کردن بساط و پارک موتورسیکلت توسط هیچ فرد و گروهی نیست، بلکه برای فرهنگ سازی، تعامل چهره به چهره و جلوگیری از کاهش حوادث تصادفات خیابانی است و باید ساماندهی شهر را از این نقاط آغاز کرد.

• حل معضل پیاده روها همچنان در دستور کار

رئیس شورای شهردیواندره می گوید: وضعیت دست فروشی و سد معبر در این شهرستان به یکی از معضلات شهری تبدیل شده است. آرمان کریمی می افزاید: یکی از مسائل اساسی شهر دیواندره در طول یک خیابان گسترش پیدا نموده است. خیابان اصلی شهر بار ترافیکی سنگینی دارد و خیابان گنجایش تردد این تعداد خودرو را ندارد و سرمایه گذاران بومی و غیر بومی راغب به سرمایه گذاری نیستند. شهرداری ارگانی نیمه دولتی و نیمه خصوصی است که 90 درصد درآمد آن در خود شهرداری تامین می گردد و نبود سرمایه گذار بر روی درآمد شهرداری تاثیر 100 درصدی دارد.

همچنین پیاده روها به مبلمان شهری و در بعضی نقاط به کف پوش مناسب احتیاج دارند. رئیس شورای شهر ادامه می دهد: برای حل مسائل شهری ناشی از دست فروشی، در یک ماه اخیر با حضور فرماندار، شهردار و اعضای شورای شهر جلسه برای ساماندهی دست فروشان تشکیل شد که بدون هیچ نتیجه ای سرانجام یافت و ساماندهی دست فروشان دیواندره همچنان در دستور کار باقی مانده است. از طرفی شورا کوشش دارد با فرهنگ سازی معضل را اندکی کاهش دهد و تعامل شهروندان در پیاده روها را به سطح بالاتری برساند.