معماری صخره ای، جاذبه شگفت انگیز روستاهای زنجان - پایگاه اینترنتی مأوا

میراث آریا: روستای قروه در کنار شاهراه تاکستان به ابهر در استان زنجان واقع شده و با شهرستان ابهر 15 کیلومتر فاصله دارد و در تقسیمات کشوری جزو این شهرستان محسوب می گردد. این روستا قدمت 3هزارساله دارد و خانه های سنتی این روستا روی صخره هایی بناشده که زیربنای روستاست و رودخانه زیبای ابهر رود از میان این روستا عبور می نماید و گردشگران بسیاری هرساله از آن بازدید می نمایند.

در منطقه موردمطالعه توده سنگی از نوع کربناتی دارای بافت اسفنجی و ساختار تراورتنی وجود دارد که در این محل به شکل مخروطی شکل قرارگرفته و این سنگ های کربناتی اغلب از نوع آهکی و مارنی فشرده شده از دو بخش زبرین و زیرین تشکیل شده که یک افق کم ضخامت و سست بین آن ها واقع شده است.

در دو طرف ابهررود صخره های سنگی به وجود آمده از گذشته های دور مورداستفاده برای کاربری های مختلف بوده است. این معماری دست کند بسیار جالب است. هنوز آثار و بقایای منازلی که در دل کوه کنده شده با چشم انداز بدیع خودنمایی می نمایند. معماری سیویل و صخره ای این روستا بسیار جالب و در خور معرفی و مطالعه بوده و قابل مقایسه با معماری صخره ای علم کندی است. هنوز آثار و بقایای منازلی که در دل کوه کنده شده با چشم انداز بدیعی در روستای قروه خودنمایی می نماید.

معماری سیویل و صخره ای این روستا بسیار جالب و در خور معرفی و مطالعه است و قابل مقایسه با معماری صخره ای علم کندی است. هنوز آثار و بقایای منازلی که در دل کوه کنده شده با چشم انداز بدیعی خودنمایی می نمایند. در قلب این روستا یکی از آثار ارزشمند دوران سلجوقی (قرن پنجم هجری) جای گرفته است.

خانه های روستا را بر صخره طوری بنا نموده اند که دیوار خارجی خانه ها دقیقاً در امتداد دیواره قطعه سنگ به صورت عمودی قرار گیرد.

زمانی که کل روستا ساخته شد به نظر می رسد دورتادور روستا را دیوار کشیده اند به نوعی که تا یک ارتفاع دیواره سنگی و بقیه آن دیوار خانه های روستایی به هم چسبیده تشکیل می داده که درنتیجه نفوذ به داخل روستا ممکن نبود مگر به وسیله تنها ورودی روستا که در قسمت شمال غربی آن واقع شده که ارتفاع سطح روی توده سنگی تا سطح زمین در کم ترین حالت بوده است.

به نظر می رسد نحوه ورود به روستا با در نظر گرفتن مسائل ایمنی طراحی شده است؛ زیرا وقتی از ورودی روستا که در سطح پایین تری واقع شده است به ورودی مجموعه و داخل آن نگاه می شده، چیزی به جز دو دیوار موازی و یک دیوار مقابل آن که راه نگاه را به طور کامل مدور می نموده دیده نمی شده و در صورت ورود غریبه به داخل روستا در همان ابتدای ورود روستاییان توان مقابله مناسب با مهاجمان را داشته اند.

بر اساس بقایای به جای مانده از روستای قدیمی قروه می توان حدس زد که در داخل این روستا حدود 29 خانه وجود داشته که از این میان هشت خانه بعد از تعمیرات متوالی که شکل قدیمی خانه ها را از بین برده مسکونی است.

این معماری مجذوب کننده و صمیمی از طرفی با رودخانه و از سویی دیگر با قطعه سنگ آهکی باقیمانده از دوران چهارم زمین شناسی کوارترنری آن چنان عمل می نماید که گویی این معماری با طبیعت پیرامون هم زمان شکل گرفته است.

روستای قروه از آثار و جاذبه های بسیار باارزشی برخوردار است که اهمیت گردشگری و تاریخی بالایی دارد. این روستا دارای شرایط طبیعی جلگه ای است و سکونت دائمی بوده و منبع عایدی اصلی روستاییان به وسیله کشاورزی، دامداری و باغداری ازجمله محصولات کشاورزی شامل انگور، گردو، بادام، گوجه فرنگی، غلات سطح زیر کشت آبی و دیم است.

این روستا از طرف شمال به خاطر دسترسی به جاده آسفالت ابهر و تاکستان رشد بیشتری دارد و آثار تاریخی این روستا شامل مسجد جامع، یک پل قدیمی بر روی رودخانه ابهر رود، چند آسیاب آبی و در قسمت غربی همین روستا آرامگاه امامزاده محمد ابوالخیر (ع) واقع شده است که در دوران صفویه ساخته شده و بنای آن را می توان با بنای مولاحسن کاشی در سلطانیه مقایسه کرد؛ و علاوه بر این بافت تاریخی خانه های روستایی نیز جلوه زیبایی دارد.