سیبو: همه شما باید درباره رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک بدانید - پایگاه اینترنتی مأوا

رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک، باعث به وجود آمدن ناراحتی هایی در دستگاه گوارش می گردد

چکیده

سیبو عبارت است از ناراحتی دستگاه گوارش و به طور معین روده کوچک. در مقاله پیش رو، نویسنده سعی داشته است که علائم و ناراحتی هایی که به نام سیبو شناخته می شوند را شرح دهد و راه علاج و درمان آن را هم بیان کند. در طول این مقاله، شما با عملکرد روده، تعریف سیبو، علائم آن، غذاها و خوراکی هایی که سیبو را به وجود می آورند و راه های درمان آن، آشنا می شوید. از قلم نیاندازید که در صورت مشاهده علائمی شبیه آنچه در این جا می خوانید، خود درمانی نکنید و حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.

تعداد کلمات 3002/ تخمین زمان مطالعه 15 دقیقه

نویسنده: دکتر ادوارد گروپ

مترجم: میثم نریمانی

مقدمه

اگر شما به کرات و پی در پی؛ گاز، التهاب، درد شکمی، تهوع و استفراغ و اسهال یا یبوست را تجربه می کنید، ممکن است به این علائم توجه نکنید و به آن ها بی اعتنایی کنید یا خود را به خاطر آنچه خورده اید، سرزنش کنید. اما اگر این علائم باقی بمانند و طول بکشند، ممکن است شما را مجبور کند تا بررسی کنید که آیا شرایط سلامتی شما جدی است یا نه.

مردم هنگامی که با علائم این چنینی گوارشی روبرو می شوند، اغلب آن ها فکر می کنند که مسائل پیش آمده به سندرم روده عصبی (IBS)، سندرم روده تحریک پذیر و یا رشد بیش از حد کاندیدای مخمر برمی گردد؛ اما محققان شرایط موذیانه دیگری که می تواند باعث ناراحتی گوارشی بگردد(GI) را کشف و آشکار کرده اند: رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک یا SIBO. کارشناسان می گویند که شمار افرادی که دارای مشکل سیبو هستند، در حال افزایش است. از آن جا که سیبو هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اغلب آن را یا تشخیص نمی دهند و یا اشتباه تشخیص می دهند.

سیبو چیست و علائم آن چیست؟ آیا درمان طبیعی وجود دارد که به درمان آن کمک کند؟ ما در این جا، با راهنمای طبیعی سلامت سیبو پاسخ خواهیم داد.

سیبو: یک مرور سریع

در اینجا بعضی از حقایق در مورد رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک یا همان سیبو آمده است:

باکتری ها برای هضم لازم هستند، اما وقتی چیزی از حالت تعادل خارج گردد، می تواند باعث رشد بیش از حد بگردد.

سیبو: افزایش تعداد و یا تغییر در نوع باکتری، در بخش فوقانی دستگاه گوارش است.

علائم معمول آن شامل گاز، نفخ و تورم شکمی می گردد.

سیبو غالباً با بیماری های دیگر اشتباه گرفته می گردد.

تست تنفس شایع ترین تست برای سیبو است.

رژیم غذایی، مکمل ها و پروبیوتیک ها، راه های طبیعی برای کاهش علائم هستند.

چگونه یک روده سالم کار می کند؟

قبل از اینکه بتوانیم به طور کامل سیبو را بشناسیم، مهم است که محیط روده که شامل میکروبیوم بدن شما می گردد را درک کنید؛ میکروبیوم شما، یک جامعه از میکرو ارگانیسم ها است. تصور اینکه، باکتری هایی در درون شما زندگی می کنند، ممکن است مجذوب کننده به نظر نیاید، اما بدن شما دارای یک رابطه هم زیستی با گونه های بسکمک از باکتری های پروبیوتیک دارد که سیستم ایمنی بدن شما را تقویت می کند و شما را سالم نگه می دارد.

هنگامی که همه چیز بدون دردسر و به آرامی پیش می رود، بدن شما هم غذا را همین طور که غذا از دستگاه گوارش (GI) یا بخش مربوط به هضم عبور می کند، هضم می کند. همان گونه که غذا از دهان به مری و معده منتقل می گردد، عضلات، اعصاب و انتقال دهنده های عصبی، مثل سروتونین، از طریق مراحل مختلف هضم، به حرکت آن کمک می کنند.

همین طور که مواد غذایی روی هم انباشته می شوند، که به آن بولوس می گویند، غذا از میان دستگاه گوارش حرکت می کند؛ آب گوارشی و آنزیم های گوارشی، مواد مغذی را تجزیه می کنند تا بتوانند در جریان خون جذب شوند. باکتری های پروبیوتیک و آنزیم های گوارشی در دستگاه گوارش، به هضم کمک بیشتری می کنند. اگرچه فلورای روده کمک می کند بدن ما، ویتامین ها و مواد معدنی را جذب کند، آنزیم های مفید گوارش را تولید کند و با باکتری های مضر مبارزه کند، با این حال، گاهی اوقات چیزهایی از تعادل خارج می شوند که منجر به رشد بیش از حد باکتری در روده کوچک و یا همان سیبو می شوند.

سیبو چیست؟

سیبو، یا رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک، با افزایش تعداد یا تغییر در نوع باکتری در بخش فوقانی دستگاه گوارش بروز می کند. اگر چه روده بزرگ، معمولا باکتری های زیادی دارد، اما روده کوچک معمولاً گروه یا دسته بزرگی از باکتری ها در آن وجود ندارد. مشکل در هضم، می تواند باعث به وجود آمدن عدم تعادل گردد و منجر به سیبو گردد. با داشتن بیش از 100،000 واحد سازنده (CFU) باکتری در میلی لیتر در یک آسپیریت روده کوچک، مجموعه ای از مواد گوارش به نام عاملی برای تشخیص سیبو در نظر گرفته می گردد.

در شرایط سالم، چندین فرآیند، سطوح باکتری در روده کوچک را حفظ و کنترل می کنند: ترشحات اسید معده، حرکت طبیعی عضلانی غذا از طریق دستگاه گوارش، خاصیت از بین بردنِ باکتری صفراوی تولید شده از طریق کبد و پانکراس، و یک دریچه ایلئوسکال سالم (که روده کوچک و روده بزرگ را از هم جدا می کند).

در بعضی از افراد، سیبو بدون علامت است و در موارد دیگر، به دلیل شرایطی که سبب رشد بیش از حد باکتریایی می گردد، علائم وجود دارد؛ به نام مثال، یک دریچه معیوب آیلوآکال. از آن جا که سیبو اغلب به همراه بیماری های دیگر دیده می گردد، ممکن است تشخیص داده نگردد؛ مگر اینکه یک پزشک یا شخصی که مراقب بهداشتی درمانی است، آزمایشاتی انجام دهد.

علائم سیبو

علائم سیبو ممکن است شامل بعضی یا همه موارد زیر باشد:

سوء هاضمه؛

نفخ؛

گاز؛

استفراغ؛

درد شکمی؛

تورم شکمی؛

یبوست؛

اسهال یا مدفوع شل؛

حالت تهوع؛

ضعف و خستگی؛

هالیتوزیس (تنفس بد)؛

کاهش وزن؛

فقدان یا کمبود ویتامین B-12، آهن یا کمبود ویتامین محلول در چربی (A, D, E, K).

از آنجایی که سیبو می تواند باعث کمبود مواد مغذی و محدودیت جذب، به ویژه پروتئین و چربی گردد، این شرایط می تواند بسیار شبیه IBS باشد.

چه بیماری هایی همراه با سیبو دیده می شوند؟

از آن جا که سیبو اغلب با بیماری دیگر اشتباه گرفته می گردد، متخصصان پزشکی هنوز هم مطمئن نیستند که چه تعداد از افراد سیبو دارند؛ ولی مطالعه ای نشان داده است که بین 5/2 تا 22 درصد افراد، تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. بعضی مطالعات نشان داده اند که سیبو، بیشتر در زنان اتفاق می افتد، اگر چه مطالعات دیگر نشان می دهد که این بیماری در مردان و زنان به طور مساوی و یکسان رخ می دهد.

سیبو، بیشتر در افرادی که بیماری های دیگری هم دارند، شایع است. مطالعه ای نشان داده است که 17 درصد افرادی که هیچ علامت خاصی از بیماری ندارند، ولی به صورت بیمار گونه چاق هستند، مبتلا به سیبو هستند؛ در صورتی که در میان افرادی که هیچ علامتی از بیماری خاصی ندارند، ولی چاق نیستند، تنها 5/2 درصد آن ها سیبو دارند. احتمال مبتلا شدن به بیماری سیبو با افزایش سن، افزایش می یابد. سیبو در90 درصد سالمندان 70 تا 94 ساله و به ویژه کسانی که قادر به جذب لاکتوز نیستند، خود را نشان می دهد. سیبو با سایر بیماری های GI دیده می گردد. یک مطالعه نشان داد که 30 تا 85 درصد افراد، مبتلا به IBS و 50 درصد از افراد، مبتلا به مرض سلیاک بودند، اما بیماری آن هایی که به رژیم غذایی بدون گلوتن واکنش نشان نداده بودند، سیبو داشتند. افراد مبتلا به اسکلرودرمی، یک بیماری مرتبط با بافت و نسوج، یا کسانی که پرتودرمانی داشته اند ممکن است شانس بیشتر و احتمال بیشتری وجود دارد که به سیبو مبتلا شوند. سیبو هم چنین در بین کسانی که اَلکُلی هستند، نسبت به دیگر گروه هایی که اَلکُلی نیستند، بیشتر شایع است. یک مطالعه نشان داد که 50 درصد افرادی که به سیروز کبدی مبتلا بودند، دارای سیبو بودند. افراد مبتلا به دیابت نوع 2، احتمال و ریسک بیشتری برای ابتلاء به سیبو دارند، زیرا دیابت بر روی حرکت روده تاثیر می گذارد، که تاثیر آن از طریق غذایی که در دستگاه گوارش حرکت می کند، می باشد. بعضی به خاطر مبتلا شدن به سیبو دچار کمبود ویتامین می شوند، از جمله B-12، آهن و ویتامین های محلول در چربی (A, D, E, K).

کارشناسان بر این باورند که سیبو باعث کمبود B-12 می گردد. در یک تحقیق و پژوهش معین شد که افراد مبتلا به گاستریت و سیبو کمتر B-12 جذب می کنند و به احتمال زیاد، به این دلیل که باکتری که B-12 را جذب می کرده است، به اندازه کمتری در بدن آن ها به جای مانده است.

بیشتر بخوانید: چگونگی درمان بیماری های گوارشی

دلیل سیبو چیست؟

کارشناسان معتقدند که عوامل متعددی در رشد باکتری های روده کوچک نقش دارند. سیبو نه فقط به دلیل باکتری های به اصطلاح بد است، بلکه باکتری های خوب هم ممکن است تعادلشان در روده به هم بخورد و از سطح طبیعی فراتر فرایند. تحت کنترل نگه داشتن باکتری در روده کوچک، بستگی به عملکرد سالم فرایندهای مختلف گوارشی، از جمله ترشحات اسیدگاستریک معده، جنبش عضلانی طبیعی مواد غذایی در سرتاسر دستگاه گوارش، باکتری از بین برنده خواص صفرا که از طریق کبد و لوزالمعده تولید شده است و یک دریچه ایلئوسکال سالم (که روده کوچک و روده بزرگ را از هم جدا می کند) دارد. هر چیزی که در این فرایندها تاثیر می گذارد، می تواند عملکرد روده را مختل کند و منجر به سیبو گردد. بیماری هایی که بر دستگاه گوارش تاثیر می گذارند، مانند دیابت، نقص ایمنی و اتوایمون، بیماری سلیاک و یا بیماری کرون، ممکن است موجب رشد بیش از حد باکتری در روده کوچک شوند.

آسیب فیزیکی در دستگاه گوارش، ناشی از جراحی یا عوارض بیماری های دیگر، می تواند به سیبو منجر شوند. یک دریچه ایلئوسکال آسیب دیده، می تواند باعث گردد که باکتری از روده بزرگ به روده کوچک بازگردد. عوامل دیگری که می تواند باعث برگشت باکتری ها از روده بزرگ به روده کوچک شوند، که شامل انسداد روده، دیورتیکولیت، از دست دادن تحرک عضلانی طبیعی دستگاه گوارش و یا وقتی مدفوع به روده بزرگ (کولون یا همان قسمت پایین روده بزرگ) برمی گردد، می گردد.

به نظر می رسد ارتباطی بین IBS و سیبو وجود داشته باشد و علائم این دو بیماری باهم همپوشانی دارند. با این حال، دانشمندان هنوز هم درباره اینکهIBS باعث به وجود آمدن سیبو می گردد یا سیبو باعث به وجود آمدن IBS می گردد، به اتفاق نظر نرسیدند. بعضی بر این باورند که سندرم روده تحریک پذیر، تحرک نرمال دستگاه گوارش را مختل می کند، که منجر به رشد بیش از حد باکتری ها می گردد؛ در حالی که دیگران بر این باورند که سیبو باعث به وجود آمدن علائم IBS می گردد. گروه سوم متخصصان معتقدند سیبو و IBS بیماری های مختلفی هستند و باید جداگانه درمان شوند.

چگونه سیبو تشخیص داده می گردد؟

از آن جا که سیبو اغلب خود را به صورت بیماری دیگری نشان می دهد که سلامت روده را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین ممکن است اولین بیماری نباشد که به فکر پزشک شما خطور کند که باید برای این بیماری آزمایش بنویسد. شما می توانید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود آن را مطرح کنید و سراغ آزمایش های خاصی را بگیرید.

آزمایش هایی برای تشخیش سیبو

دو روش اصلی برای تشخیص سیبو وجود دارد: یکی، آزمون نفس و دیگری کشت باکتریایی؛ البته برای تشخیص اینکه کدام یک بهترین است، اختلاف نظر وجود دارد.

آزمون تنفسی ساده ترین و مورد استفاده ترین آزمایش برای تشخیص سیبو است.

انواع مختلفی از آزمایشات تنفسی مورد استفاده قرار می گیرد، اما دو نوعی که متداول هستند عبارتند از: هیدروژن گلوکز و آزمایش لاکتولوز. این آزمایش ها اندازه گازهای تولید شده از طریق باکتری ها در روده را، از طریق تنفس شما اندازه گیری می کنند.

در صورتی که قصد دارید برای تشخیص سیبو، آزمایش تنفس انجام دهید، از شما خواسته می گردد تا یک شب غذا نخورید و از خوردن کربوهیدرات های غیر ارگانیک، مانند نان یا پاستا جلوگیری کنید؛ به سیگاری ها توصیه می گردد تا چند ساعت قبل از انجام تست، سیگار نکشند. در روز آزمایش، ابتدا باید آبی که به آن گلوکز یا لاکتولوز اضافه شده را بنوشید. بعد یک تکنسین، نمونه ای از تنفس شما را در هر 15 تا 30 دقیقه در مجموع 3 تا 4 ساعت جمع آوری می کند. ارائه دهنده خدمات بهداشتی می تواند با اندازه گیری سطح گاز هیدروژن تولید شده در نمونه های تنفس، که از طریق باکتری تولید می گردد، معین کند که آیا شما سیبو دارید یا خیر.

بر اساس یک تحقیق، تست تنفس لاکتولوز، اغلب در افراد مبتلا به علائمGI هم مثبت دیده شده است.

هر دو آزمایش ممکن است در تشخیص سیبو دچار خطا شوند. اگر به گونه ای باشد که کربوهیدرات ها را به گاز هیدروژن متابولیزه نکند (همان طور که بیشتر باکتری ها انجام می دهند) آن وقت باید پاسخگو باشد. اگر باکتری های تولید کننده هیدروژن در دهان داشته باشید، ممکن است به اشتباه تشخیص داده گردد که شما سیبو دارید.

آزمون دیگر سیبو شامل یک کشت باکتریایی است که مستقیماً از روده کوچک گرفته می گردد. در این آزمون، اندوسکوپ از طریق دهان شما به قسمت فوقانی روده کوچک وارد می گردد. دکتر یک نمونه از باکتری ها را از داخل بدن شما برداشته و سپس اندوسکوپ کنار گذاشته می گردد. بعد، آن نمونه در ظرف پتری کشت می گردد تا تعداد و گونه های مختلف باکتری ها معین گردد و اینکه آیا رشد بیش از حد وجود دارد یا نه. اگر چه این تست به طور مستقیم باکتری های موجود را اندازه گیری می کند، اما اشکالات و نقایص دیگری هم دارد. مسائل و سختی های آزمایش کشت باکتری عبارتند از: ایجاد مزاحمت و سختی می کند؛ نمونه ممکن است با باکتری های دیگر در مری یا دهان آلوده گردد؛ و اندوسکوپ تنها می تواند به بخش فوقانی روده کوچک برسد، زیرا ممکن است رشد بیش از حد باکتری ها، مربوط به قسمت پایین تر دستگاه گوارش باشد.

چگونه سیبو درمان می گردد؟

روش پیش گام که از طریق بیشتر پزشکان سنتی برای سیبو استفاده می گردد، آنتی بیوتیک ها است. ugmentin و Xifaxan دو مورد از آنتی بیوتیک های رایجی هستند که تجویز می شوند؛ معمولاً برای یک تا دو هفته. با این حال، بعضی از مردم، بعد از تمام شدن دوره درمان آنتی بیوتیک ها، عود و بازگشت بیماری را تجربه خواهند کرد، و باید درمان را تکرار کنند. از این رو، ممکن است آنتی بیوتیک ها بهترین یا تنها راه حل برای درمان سیبو نباشند.

آنتی بیوتیک ها دارای عوارض جانبی هستند که از خفیف تا شدید درجه بندی می شوند. عفونت های مخمری، عوارض جانبی رایج مصرف آنتی بیوتیک ها هستند. از آن جایی که آنتی بیوتیک ها، باکتری ها و سایر میکروب ها را تصادفاً از بین می برند، تمایل دارند تا باکتری های خوب که مخمر کاندیدا را در شرایط عادی مهار و کنترل می کنند را از بین ببرد. در مقیاس بزرگ تر، استفاده منظم از آنتی بیوتیک ها از طریق مردم - و هم چنین در مواد غذایی حیوانات - سبب ایجاد بسکمک از انواع باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک می گردد، که یکی از مهم ترین نگرانی های بهداشتی در سراسر جهان است.

روش های طبیعی برای رو به رو شدن با سیبو و دیگر مسائل مربوط به دستگاه گوارش وجود دارد که می توانند با پزشکی سنتی موجب بهبود و درمان بیماری شوند.

رویکردهای طبیعی در برابر سیبو

اگر می خواهید با روش های مکمل برای درمان متعارف سیبو بپردازید، بعضی از تغییرات غذایی در کنار مکمل های طبیعی، پروبیوتیک ها و عادت های شیوه زندگی وجود دارد که می تواند علائم شما را برطرف کند.

رژیم غذایی سیبو می تواند باعث کاهش علائم گردد

تغییر رژیم غذایی شما یک راه آسان و طبیعی برای کاهش علائم مربوط به سیبو می گردد. پزشکان ناتروپاتیک یک برنامه غذایی متفاوت را فراهم کردند که ممکن است نشانه های سیبو را کاهش دهد یا آن را مهار و کنترل کند. اولین گزینه، رژیم غذایی کربوهیدرات خاص (SCD) است که در آن تمام کربوهیدرات های پیچیده را باید کنار بگذارید، که شامل دانه ها، لوبیا و سایر حبوبات، قندهای پیچیده و نشاسته می گردد. در عوض، گوشت، ماهی، آجیل، سبزیجات و میوه های کم شیرین مصرف کنید. مبتکر و خالق این رژیم غذایی، سیدنی وی. هاس، کودک بیماری را که از مسائل دستگاه گوارش رنج می برد، درمان کرد و رویکرد تغذیه کودک را بهبود بخشید.

دومین گزینه که برای رژیم سیبو توصیه شده است، رژیم غذایی سندرم روده و روان (GAPS) نامیده می گردد که تمام لوبیا ها، غلات، سبزیجات نشاسته ای، لاکتوز و شیرینی ها را به استثناء عسل حذف می کند. رژیم GAPS مدل تغییر یافتهSCD است که شامل سه بخش است: رژیم غذایی، سم زدایی و مکمل پروبیوتیک، اسید های چرب ضروری، ویتامین A و آنزیم های گوارشی.

گزینه سوم، رژیم غذایی حاوی مقادیر کمتری از FODMAP است. FODMAP کربوهیدرات ها و الکل های قندی هستند که بدن نمی تواند آن ها را به خوبی هضم کند. با اجتناب از آن ها، باکتری ها از بین می فرایند و بدن می تواند بهبود یابد.

دیگر راه کارهای مفید شامل رژیم غذایی بدون گلوتن است. گلوتن ممکن است باعث افزایش نفوذپذیری روده گردد که منجر به سندرم روده تحریک پذیر می گردد. ورزش یک عادت خوب زندگی است که گردش خون و در نتیجه هضم را بهبود می بخشد.

بیشتر بخوانید: بیماری های سیستم گوارش در طب سنتی

درمان های گیاهی و مکمل های غذایی برای سیبو

درمان گیاهی ممکن است برای سیبو موثر باشد. بر اساس یک تحقیق، 46 درصد از افراد مبتلا به سیبو که از طب گیاهی استفاده می کردند، بعد از درمان گیاهی سیبو، نتیجه آزمایش سیبو آن ها منفی بود؛ در مقایسه با 34 درصد که نتیجه آزمایش سیبو آنها، پس از استفاده از آنتی بیوتیک ها منفی بود. داروهای گیاهی مورد استفاده در این تحقیق، حاوی ترکیبات متعددی از قبیل روغن مایع، Pau Darco، برگ گل مریم لیمو و روغن تیره قرمز است.

مکمل هایی که حاوی گیاهانی مانند روغن پونه، آویشن و عصاره بربرین هستند هم برای کنترل علائم سیبو ایده آل هستند. زردچوبه، که دارای ویژگی های تسکین دهندگی است، ممکن است علائم سیبو را کاهش داده و سلامت روده را حفظ کند. بعضی تحقیقات نشان می دهد که مکمل روی - کارنوسین می تواند به مسائل مربوط به روده کمک کند.

اگر مشکل سیبو شما با کمبود ویتامین همراه باشد، ممکن است مصرف مکمل ها سودبخش باشد. کمبود ویتامینB-12 مسئله ای شایع در افراد مبتلا به سیبو است؛ علاوه بر این، ممکن است این بیماری موجب کمبود آهن و ویتامین A، E،K و D هم گردد.

پروبیوتیک موثر در درمان سیبو

مکمل حاوی پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها برای بیماری سیبو مفید است، زیرا موجب سلامت روده می شوند، ارگاهمم های مضر را کنترل می کنند و تحریک و قرمزی را تسکین می دهند. مصرف غذاهای غنی از پروبیوتیک یا مکمل های پروبیوتیک هم چنین می تواند به بهبود سلامت روده کمک کند.

در واقع تحقیقی نشان داده است که پروبیوتیک درد و ناراحتی شکمی را تسکین می دهد و روشی موثر برای درمان سیبو است. علاوه بر این، تحقیق دیگری نشان داد که پروبیوتیک ها در درمان سیبو بیش از 30 درصد موثرتر از آنتی بیوتیک ها هستند.

اجتناب از سیبو

اگر بتوانید ازسیبو به طور کامل دوری کنید بهتر است. از یک رژیم غذایی مغذی و گیاهی بهره ببرید و از رژیم های غذایی با شکر و غذاهای فرآوری شده دوری کنید. سلامت خود را با تناسب اندام، مدیتیشن و کم خوری حفظ کنید.

برای ارتقاء و رشد روح، بدن خود را سم زدایی و انرژی خود را تقویت کنید؛ پاک سازی کامل روده با رژیم غذایی پاک کننده روده یکی از اقداماتی است که می توانید انجام دهید. بسکمک از افراد، تمیز کردن روده به طور منظم را، بخش ضروری حفظ سلامت روده می دانند. آنچه روشن است این است که در صورتی بدن سالم خواهید داشت که یک روده سالم داشته باشید.

برگرفته از سایت: Food Articles - Global Healing Center.url