زمزمه اللهم الرزقنا توفیق الشهاده بر لب دانشجویان، حال و هوای چذابه هنوز کربلایی است - پایگاه اینترنتی مأوا

به گزارش خبرنگار خبرنگاران از مرزچذابه، اینجا هنوز همان چذابه روز اول است. ازدحام جمعیت در روزهای اول برای رفتن به کربلا بود و امروز این ازدحام را در بازگشت زائران از کربلا شاهد هستیم.

حال و هوای این روزهای چذابه هنوز هم معنوی است، اشک شوق زائران هنوز هم به خوبی دیده می شود، اشکی که هنگام رفتن از شوق زیارت امام حسین (ع) بود و این بار از روی دلتگی دوری از این امام.

هر کدام از زائران به نوعی دلتنگی های خود را برای امام بردند و سبکبال برگشتند اما هنوز دلشکسته و دلتنگ امام خود هستند و از همین حالا بی تابانه در انتظار اربعین سال آینده لحظه شماری می کنند تا دوباره توفیق پابوسی امام حسین را داشته باشند.

حامد قاسمی یکی از زائران دانشجو در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران اظهار می کند: حس و حالم خوش نیست، دوری از امام حسین (ع) خیلی برایم سخت است. اکنون در حال برگشت به خانه هستم ولی از این لحظه تا اربعین سال آینده به انتظار سفر کربلا آن هم با پای پیاده هستم.

وی می افزاید: امسال توفیقی عنایت شد تا با پای پیاده به کربلا بروم و به خاطر اینکه ثواب پیاده روی از زیارت در اربعین بیشتر است، این روش را برای سفر خود انتخاب کردم.

این دانشجو بیان می کند: به همراه کاروان 80 نفره راهی کربلا شده بودیم و این کاروان همگی دانشجو هستند. هنگام رفتن به سفر کربلا هیچ ترسی از داعش نداشتم و امیدوارم که جهان اسلام هرچه سریعتر از شر این غده سرطانی خلاص شود.

باور نداشتن سفر کربلا تا زمان دیدن گنبد حضرت ابوالفضل (ع)

یکی دیگر از دانشجویانی که از کربلا برگشته در گفتگو با خبرنگار خبرنگاران عنوان می کند: دانشجوی ترم آخر معماری هستم و به همراه کاروان خانوادگی و دوستان از استان یزد راهی سفر کربلا شده بودیم.

مجید رضا زاده اضافه نمود: برای بار سوم به کربلا سفر کرده بودم ولی برای بار اول روش پیاده روی را برای سفر خود انتخاب کردم.

وی در ارتباط با علت انتخاب پیاده روی برای سفر کربلا می گوید: لذتی که پیاده روی اربعین دارد با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست و چون سختی اثر بسیاری بر انسان می گذارد بنابراین پیاده روی را به هر نوع دیگر سفر به کربلا ترجیح می دهم.

این دانشجو با اشاره به اینکه استقبال سال گذشته بیشتر بود، ادامه می دهد: قبل از سفر تا چشمم به گنبد حضرت ابوالفضل (ع) نمی افتاد، سفر به کربلا را باور نداشتم.

رضازاده با تأکید بر اینکه امام حسین (ع) یک عشق است، یادآور می شود: کربلا نرفته یک آرزو دارد و کربلا رفته 1000 آرزو؛ کسی که به کربلا نرفته باید این زیارت را داشته باشد تا وابستگی خود را بیشتر احساس کند.

صاحب این سفر معنوی خودش امنیت زائران را تأمین می کند

وی اضافه نمود: هنگام رفتن به این سفر هرگز ذره ای ترس از داعش در وجودم نبود چون اعتقادم این است آن کسی که ما را برای زیارت طلبیده خودش هم امنیت سفر و جان زائران خویش را فراهم می کند. ضمن اینکه اگر قرار بر قتل ما توسط داعش باشد دیگر سعادتی بهتر از کشته شدن در راه امام حسین (ع) نیست.

رضا کرمپور یکی دیگر از دانشجویان از کربلا برگشته در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران بیان می کند: با خانواده برای بار سوم به کربلا رفته بودم. تنها برای اولین سفر خود روش هوایی را انتخاب و در دو سری بعد از جمله این سفر روش پیاده روی را انتخاب کردم.

عشق به شهادت دعای همیشگی شیعیان است

وی ادامه می دهد: از بار دومی که پیاده روی را انتخاب کرده بودم بیشتر از سری قبل به من خوش گذشته بود و برای همین نیز این بار هم روش پیاده روی را انتخاب کردم. خوشبختانه استقبال مردم امسال نسبت به دو سال قبل بسیار بیشتر است.

این دانشجو عنوان می کند: به همه آنهایی که کربلا نرفته اند توصیه می کنم حتما این زیارت را تجربه کنند، تا با چشم خود نبینند اصلا نمی توان برای آنها توصیف کرد.

کرمپور تأکید می کند: عشق به امام حسین (ع) تمام وجودم را فراگرفته و حس و حال خوبی از رفتن به این سفر دارم. مرگ در این سفر جزء آرزوهایم بود چون عشق به شهادت همواره یکی از دعاهای شیعیان است.

وی می افزاید: با زمزمه (الهم الرزقنا شهادت فی سبیل الله) به سفر کربلا رفته و برگشتم.

خیال راحت زائران از تأمین امنیت نیروهای ایرانی در عراق

دانشجوی دیگر برگشته از کربلا در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران اظهار می کند: در این سفر به دلیل حاجت روا شدن و نذری که داشتم برای بار دوم با پای پیاده به سفر کربلا رفتم.

حامد خیاط پور اضافه نمود: به نظرم سال گذشته به خاطر برداشتن شرط ویزا جمعیت بیشتری برای سفر به کربلا رفته بودند.

این دانشجو یادآور می شود: از رفتن به این سفر هیچ ترسی نداشتم چون دلم قرص بود که نیروهای ایرانی با همکاری های خود امنیت را در کشور عراق برقرار کرده اند.

گزارش از کوثر کریمی