خاموشی تا چه زمانی در کمین صنعت برق است؟

به گزارش پایگاه اینترنتی مأوا، سرانه مصرف انرژی در کشور ما به دلایل مختلف بالاتر از متوسط دنیاست و چندین برابر کشورهای توسعه یافته انرژی مصرف می کنیم. برای مثال در رابطه با گاز به اندازه کل اروپا مصرف می کنیم. یا در بخش برق، دو تا سه برابر کشوری مانند ترکیه که جمعیت برابر اما ساختاری صنعتی دارد، برق مصرف می کنیم. به همین خاطر، در دهه های اخیر سرمایه گذاری در تولید انرژی و میزان تولید با مصرف بالا می رفت.

خاموشی تا چه زمانی در کمین صنعت برق است؟

با نگاهی به تاریخ صنعت برق، در خاتمه دولت هفتم و هشتم، این صنعت درحالی تحویل دولت بعدی شد که 40 هزار مگاوات ظرفیت نصب شده و 17 هزار مگاوات پروژه کلیدخورده داشت. به عبارت دیگر، سرمایه گذاری ها برای آینده 45 درصد بود. اما در خاتمه دولت نهم و دهم ظرفیت نصب شده صنعت 60 هزار مگاوات و برنامه توسعه آینده آن 5 هزار و 800 مگاوات بود. به نوعی تنها 8 درصد برنامه تولید آینده در کشور داشتیم. آن زمان کشور متوجه یک عقب ماندگی به لحاظ برنامه تولید شد که شرایط را برای دولت یازدهم و دوازدهم سخت تر می کرد.

علت اینکه سرمایه گذاری کم شد، دستور دولت مبنی بر لزوم سرمایه گذاری بخش خصوصی و ممانعت از حضور دولت در پروژه های نیروگاهی بود. وقتی از بخش خصوصی دعوت شد که در این پروژه ها سرمایه گذاری کند، این بخش با بررسی طرح ها متوجه شد که این صنعت بازگشت سرمایه مناسب و سوددهی اقتصادی چندانی ندارد. لذا اقتصاد دولتی و کالایی که ارزان فروخته می شد، استقبال بخش خصوصی را کم کرد و صنعت برق از این بابت به مشکل برخورد.واقعی نبودن قیمت برق و کاهش سرمایه گذاری ها در این صنعت باعث شده که در تابستان های اخیر با مشکل روبرو شویم و نگرانی ها افزایش یابد. اما برخلاف تمام دنیا، این تولید است که باید خودش را به مصرف برساند و همین موضوع مسائل را دوچندان کرده است. شرایط زمانی سخت تر خواهد شد اگر خشکسالی شود و نیروگاه های برق آبی توان کمک به شبکه را نداشته باشند.

امسال با توجه به شرایط مناسب منابع آبی، به زعم من نگرانی کمتری وجود دارد اگر شیوه مدیریتی صحیحی پیش گرفته شود و اگر همه وارد عمل شوند و مصارف را کاهش دهیم، تابستان بدون خاموشی سپری خواهد شد. اما برای تابستان های بعدی نیاز است که روی چند راه چاره تمرکز بیشتری انجام دهیم:

نخست؛ توسعه انرژی های تجدیدپذیر و وارد کردن این ظرفیت به مدار برق کشور است. ضروری است که دولت برنامه ریزی کند توسعه این بخش جذاب تر و ظرفیت ایجاد شده وارد مدار شود.

دوم، کاهش هر چه بیشتر تلفات در تولید، توزیع و انتقال است که در بخش هایی می بینیم میزان تلفات به اندازه ظرفیت یک نیروگاه جدید است که برای احداث آن باید میلیاردها تومان تعهد ایجاد کرد. اگر سازوکار اقتصادی درستی تعریف شود، بخش خصوصی می تواند این تلفات را کاهش دهد و ظرفیت تولید برق کشور را افزایش دهد.

راه چاره سوم، سنکرون شبکه برق کشور با کشورهای دیگر بویژه همسایگان است. ما می توانیم با برقراری ارتباط برقی با کشورهای دیگر در تابستان ها برق ارزان بخریم و در زمستان برق را صادر کنیم. این اتصال بین المللی خطوط به نفع تمام کشورها خواهد بود.

این راه چارهها در کنار اصلاح ساختاری اقتصاد برق و پروژه های جدید می تواند کشور را به سمت یک موقعیت کم ریسک و پایدار سوق دهد. در کنار این مسائل نکته ای که توجه به آن ضروری است، ارتقای راندمان تجهیزات برقی مورد استفاده و سوق دادن مشترکان به سمت خوش مصرفی است. ضروری است که همه ما یک توجه ویژه به صنعت برق و کالای تولیدی آن داشته باشیم.

منبع: اتاق بازرگانی ایران
انتشار: 2 مهر 1399 بروزرسانی: 2 اسفند 1399 گردآورنده: maeva.ir شناسه مطلب: 1057

به "خاموشی تا چه زمانی در کمین صنعت برق است؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "خاموشی تا چه زمانی در کمین صنعت برق است؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید