حال محمدعلی اسلامی ندوشن خوب است
به گزارش پایگاه اینترنتی مأوا، محمد صادقی روزنامه نگار و از دوستان محمدعلی اسلامی ندوشن، گفت: در تماسی که امروز 6 اسفند 1399 (ساعت 8 به وقت تورنتو) با خانم دکتر شیرین بیانی داشتم، فرمودند که حال و وضع دکتر اسلامی ندوشن نسبت به ماه های قبل تفاوتی نکرده و همچنان ضعیف، ناتوان و از پا افتاده هستند، اما اشکال جدیدی در کار نیست.
به گزارش ایرنا، وی اضافه نمود: هرچه در فضا های مجازی غیر از این منتشر شده، نادرست است.
صادقی با غیرمسئولانه خواندن این شایعات، اضافه نمود: آنچه غیر از این در فضا های رسانه ای منتشر شده است واقعیت ندارد و کاری غیراخلاقی در انتشار اخبار است.
روز گذشته در برخی محافل خبری، اخبار نادرستی درباره شرایط سلامتی استاد محمد علی اسلامی ندوشن ادیب و پژوهشگر ادبیات کشور منتشر شده است.
محمدعلی اسلامی ندوشن، سوم شهریور 1303 در ندوشن به دنیا آمد، وی تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در یزد به سرانجام برد و در سال 1323 به تهران رفت و بقیه دوره متوسطه را در دبیرستان البرز به سرانجام رساند، سپس وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد. وی از حدود 12 سالگی سرودن را شروع کرد، برخی از قطعه شعر ها او در مجله سخن منتشر می شد.
پس از آن نیز 5 سال در فرانسه و انگلستان به اندوخته های علمی خود اضافه نمود و سرانجام نامه دکترای خود درباره کشور هند نوشت و دکترای حقوق بین الملل از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس را دریافت کرد. محمدعلی اسلامی ندوشن در سال 1334 پس از بازگشت به ایران، چند سال در شغل قاضی دادگستری خدمت کرد و پس از ترک خدمت در دادگستری، به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه ها و آکادمی های عالی، از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی پرداخت.
شیرین بیانی استاد تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده چندین کتاب تاریخی، همسر محمدعلی اسلامی ندوشن است.
در سال 1348 به دعوت پروفسور فضل الله رضا (رئیس وقت دانشگاه تهران) به همکاری با دانشگاه تهران دعوت شد و بر اساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، جزء هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نهاده شد و تدریس نقد ادبی و سخن سنجی، ادبیات تطبیقی، فردوسی و شاهنامه، شاهکار های ادبیات دنیا در دانشکده ادبیات و تدریس تاریخ تمدن و فرهنگ ایران را در دانشکده حقوق برعهده گرفت و تا سال 1359 که به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه داشت.
وی در کنار فعالیت های علمی و تحقیقی خود، از زبان شعر کمتر استفاده نموده است، اما آنچه از او چاپ و در دسترس نهاده شده است، بسیار خوب و نمودار استعداد و ذوق سرشار و قریحه اوست.
اسلامی ندوشن، برخی از آثار خود را با امضای مستعار م. دیده ور چاپ و منتشر نموده است، کتاب ابر زمانه و ابر زلف در سال 1342 به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد.
ندوشن در مدت 50 سال بیش از 45 کتاب و صد ها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشتهٔ تحریر درآورده است. تأسیس فرهنگ سرای فردوسی و انتشار فصل نامهٔ هستی از اقدامات او در زمینهٔ اعتلای فرهنگ و ادب فارسی است.
منبع: فرارو