بخشی از مسائل و نقطه ضعفهای گردشگری تنکابن ریشه استانی دارد - پایگاه اینترنتی مأوا

الهام کریمی، کارشناس و فعال توریستی در تنکابن گفت: شهر تنکابن با وجود ظرفیت زیادی که دارد از جمله جنگلهای دو هزار و سه هزار، آبشار و رودخانه ها و قله های بالای چهار هزار متر، اما همواره از سایر شهرهای توریستی استان مازندران عقب تر است و با آنکه سرمایه گذار علاقمند دارد، اما نمی دانیم چرا این دیدگاه در مدیریت توریستی استان مازندران حاکم شده که تنکابن در توریستی ظرفیت ندارد.

این راهنمای توریستی ادامه داد: تنکابن می تواند برترین مقصد برای ورزش های کوهنوردی و دوچرخه سواری باشد، مقصدی مناسب برای توریستی خوراک بویژه برای گیاهخوران است و وجود مزارع چای و مرکبات آن را به مقصدی مجذوب نماینده برای توریستی مزرعه و کشاورزی تبدیل نموده و می تواند مقصدی برای تورهای تجربه محور باشد، ولی متاسفانه بیشتر این ظرفیت ها مغفول مانده است.

کریمی با اعتقاد بر این که بخشی از مسائل و نقطه ضعف های توریستی تنکابن ریشه استانی دارد که صرفا مختص این شهر نیست و در بسیاری از شهرهای مازندران هم محسوس است، بویژه در شهرهای غرب استان مازندران اظهار کرد: از جمله مهمترین مسائل توریستی در شهرهای غربی مازندران بویژه تنکابن، نیروی کار حرفه ای در توریستی است. در واقع الزامی به آموزش احساس نمی گردد و از طرفی، نیروی کار آموزش دیده و حرفه ای و کارشناس را در بخش های دولتی پذیرا نیستند.

این درحالی است که در تنکابن در مقطع دبیرستان رشته توریستی تدریس می گردد، اما از معلم هایی استفاده شده که هیچ تخصصی در این رشته ها ندارند. بسیاری از این دانش آموزان وقتی برای گذراندن دوره کارورزی به ما مراجعه کردند هنوز تعریف درستی از توریستی نداشتند. از طرفی با آنکه در دانشگاه رودکی تنکابن رشته توریستی تدریس میشد، اما الان دو سال است که دانشجویی در این رشته ندارد و این برای یک شهر توریستی فاجعه است.

این کارشناس توریستی بیان نمود: متاسفانه بیشتر ادارات از آموزش و پرورش تا منابع طبیعی و محیط زیست و حتی اداره کل میراث فرهنگی و توریستی نمی توانند ارزش مالی توریستی را درک نمایند و ما مدام با این جمله روبرو می شویم که تنکابن مگر چه چیزی دارد که توریست برای تماشا آن بیاید؟!

کریمی که معتقد است در تنکابن به نسبت دیگر شهرهای توریستی مازندران نگاه بسته ای به توریستی وجود دارد، در توضیحات بیشتری در این باره گفت: متاسفانه هر اقدامی در راستای توریستی در این شهرستان انجام می گردد، خلاف عرف و شرع تلقی می گردد. در حالی که در رامسر در مجاورت تنکابن کنسرت برگزار می گردد، ولی در شهر تنکابن اجازه نمی دهند چنین رویدادی برگزار گردد. مصداق کوچک درباره این نگاه های بسته و محدود، برنامه محله گردی تنکابن است که اجرای موسیقی سنتی و بومی آن را با وجود داشتن مجوز لغو کردند.

او افزود: همین دیدگاه باعث شده در سواحل تنکابن کارهای کمتری به نسبت دیگر نقاط ساحلی استان مازندران انجام گردد. حتی به نوار ساحلی و پیاده راهی که به تازگی شهرداری تنکابن احداث نموده است انتقاد می نمایند که چرا چنین مسیری ساخته شده و اصلا چرا به این ساحل رسیدگی شده است. همین نگرش باعث شده پلاژهای ساحلی در تنکابن تعطیل گردد؛ چند سال است نه تنها هیچ پلاژی برای شنا در منطقه ساحلی شهسوار وجود ندارد که نقاط مناسب و ایمنی هم برای شنا ایجاد نشده است. علاوه بر این در حوزه ورزش ها و تفریحات دریایی نیز خیلی ضعیف عمل نموده ایم و خدمات دهی اصولا نامنظم و بدون هماهنگی است.

این فعال توریستی افزود: با این وضع، اگر نهادی مثل شهرداری قصد انجام کاری را داشته باشد سایر دستگاه ها مانع آن می شوند و اجازه ساخت و ساز نمی دهند، به طوری که در جریان ساماندهی سواحل و توسعه توریستی دریایی در این منطقه، بزرگترین مانع اداره منابع طبیعی بوده است.

کریمی اظهار کرد: به طور کل نگاه و رویکرد توریستی در تنکابن یا محدود است یا کلا وجود ندارد و تا سرمایه گذار اعلام آمادگی می نماید به جای همراهی، در مقابلش جبهه می گیرند و اجازه فعالیت نمی دهند. از همه مهمتر در اداره کل توریستی تنکابن کارشناس مجربی در حوزه توریستی وجود ندارد، بیشتر سرمایه گذاران معترضند که درست هدایت نمی شوند یا در مسیر اشتباهی قرار داده شده اند.

این کارشناس توریستی گفت: تنکابن زمانی با 60 واحد بومگردی، بیشترین تعداد بومگردی را در کشور داشت، که البته درحال حاضر اصفهان از آن پیش افتاده است، با این وجود یک کارشناس خبره بومگردی در اداره کل میراث فرهنگی و توریستی استان وجود ندارد تا متقاضیان و سرمایه گذاران این حوزه را درست هدایت کند.

او ادامه داد: چالش دیگر در توریستی غرب مازندران همکاری نکردن دیگر دستگاه ها با توریستی است؛ همه بخش ها خود را متخصص می دانند، از منابع طبیعی و محیط زیست و دهیاری ها گرفته تا خود توریستی، اینطور می گردد که سرمایه گذار موافقت اصولی می گیرد، اما دهیاری اجازه کار نمی دهد، برای همین سرمایه گذاران کلان وارد تنکابن نمی شوند.

کریمی کمبود اعتبارات و بودجه را چالش دیگری برای توریستی این منطقه برشمرد و افزود: روال درست باید اینطور باشد که برای هر کار و پروژه ای اعتبار، سرمایه و یا بودجه مشخصی در نظر گرفته گردد، اما در تنکابن هر کاری در بخش توریستی انجام می گردد بیشتر حالت داوطلبانه دارد و معمولا پاسخ به ایده ها و پروژه ها و طرح ها این است که پول نداریم؛ چرا برای رامسر، آمل و بابل پول دارید؟ چرا این اتفاق ها آنجا نمی افتد؟ آیا تنکابن به میزان آنها ظرفیت توسعه توریستی ندارد؟

این فعال و کارشناس توریستی گفت: متاسفانه تنکابن به مسیر عبوری توریستان و مسافران مازندران و گیلان تبدیل شده و معمولا به دید مسافران نمی آید. با این حال ما در نوروز با همکاری شهرداری که اتفاقا توریستی جزو وظایف اصلی نیست، بیشترین تعداد ایستگاه نوروزی را برای ماندگار کردن مسافران برگزار کردیم، اما اداره کل توریستی استان مازندران هیچ توجهی به این فعالیتها نداشت. مسئولان توریستی استان هم نه بازدیدی داشتند و نه از تنکابن در بین شهرهای فعال در نوروز نامی بردند و در نهایت هم از اقدامات رامسر تقدیر کردند.

اقداماتی که در تنکابن برای توریستی انجام می گردد به چشم کسی نمی آید و همچنان اعتقاد بر این است که تنکابن محصول و جاذبه ای برای عرضه به توریستان ندارد. متاسفانه هیچ مسئولی در استان مازندارن و بیرون از استان از اقدامات و توسعه توریستی در تنکابن حمایت ننموده و فعالان توریستی این منطقه همواره تنها بوده اند.