انیمیشنی که والدین باید آن را ببینند
به گزارش پایگاه اینترنتی مأوا، انیمیشن درون و بیرون ساخته سال 2015، ماجرای احساسات انسان ها را به شکلی خلاقانه به تصویر کشیده است. درون و بیرون یک انیمیشن روانشناسانه، با موضوع شناخت احساسات است. این گزارش اردیبهشت ماه 1402 در خبرنگاران خانواده منتشر شده است.
به گزارش خبرنگاران، درون و بیرون عنوان انیمیشنی است که پیشنهاد می گردد والدین آن را همزمان با بچه ها خود ببینند و از نکته های آموزنده آن بهره ببرند.
خشم جای غم
این انیمیشن ماجرای دختربچه ای شاد به نام رایلی را روایت می کند که همه دلخوشی خانواده دیدن لبخند اوست. اما یک اسباب کشی نابهنگام، نبردی بین غم و شادی رایلی به وجود می آورد. او که همه کودکی خود را در مینه سوتا و با خوشی و آزادی گذرانده، مجبور به نقل مکان به کالیفرنیا می گردد؛ شهری که فضای آن با مینه سوتا زمین تا آسمان فرق دارد.
آن ها از یک خانه بزرگ به یک خانه خیلی کوچک و دلگیر اسباب کشی می کنند. با اینکه رایلی از همان اول کار، احساسات بدی راجع به این نقل مکان تجربه می کند، ولی مدام دنبال دلیلی برای خندیدن و شادی می گردد؛ تا جایی که غم پنهان در وجودش به شکل خشم بروز می کند و کارها خراب می گردد.
اهمیت شناخت احساسات
احساسات ما مثل یک زنگ هشدار هستند. فکر و بدن ما در تعامل با محیط بیرون، مدام در حال تجربه احساسات مختلف است. احساس خوشایند، ما را به ادامه راه ترغیب می کند و احساس ناخوشایند هشدار می دهد شرایط خود را عوض کنیم.
ما دوست داریم همیشه احساسمان خوب باشد، گاهی به جای شناسایی و حل مسئله ای که احساسمان را بد کرده، فقط فکر تغییر ظاهری واکنش های احساسی مان هستیم؛ راه حلی که در بیشتر موارد باعث سرکوبی احساسمان می گردد. تغییر احساس بد به احساس خوب، زمانی مفید است که این تغییر درونی ایجاد گردد. یعنی وقتی آن قدر غمگینیم که دلمان می خواهد زار زار گریه کنیم، تلاش برای تسلط به خودمان و خندیدن می تواند به ما آسیب بزند. وقتی همه تمرکز ما روی غم است، ممکن است بتوانیم تصنعی بخندیم، اما هیچ وقت شادی درونی را تجربه نمی کنیم. نتیجه سرکوب غم، تجربه خشم است.
اشتباه کجا بود؟
یکی از صحنه های تعیین کننده این انیمیشن، جایی است که رایلی برای اولین بار اوضاع خانه را نابسامان می بیند. مادر به جای توجه به اضطراب احتمالی رایلی و همدلی با او، او را به خندیدن بیشتر دعوت می کند و از او برای بهتر کردن احساسات خودش و پدر کمک می خواهد.
این صحنه انگار نقطه عطفی می گردد برای اینکه رایلی سعی کند غم بزرگ از دست دادن دوستان قدیمی و به هم خوردن روال زندگی اش را سرکوب کند. از طرفی مادر رایلی، در پی این است که خیلی سریع و بدون توجه به احساسات رایلی، اوضاع امن و امان گذشته را زنده کند. اما تلاش او نه تنها حال رایلی را خوب نمی کند، بلکه او را خشمگین می کند. تنها زمانی اوضاع بهتر می گردد که پدر و مادر فرصت می دهند که رایلی با غم هایش روبرو گردد و با او همدلی می کنند. در زندگی واقعی باید حواسمان باشد که به جای سرپوش گذاشتن روی احساسات خودمان و کودکمان، آن ها را به هر شکلی که هستند، بپذیریم.
منبع: همشهری آنلاین