نکوداشت امین فقیری، نویسنده شیرازی، نمودار درد و رنج روستاییان - پایگاه اینترنتی مأوا

در ابتدای این آیین رئیس مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس گفت: با توده ای سفید از موهایی که روزگارانی به رنگ شبقی رخشان می نمود و با پشتی خمیده از دانسته های بسیاری که نشان از روزگار سپری شده عمری گرانبهاست؛ با لبخندی که دیرآشنای چهره همیشه مهربان و آرام اوست؛ و نگاهی نافذ و اندیشه ای مصمم بر خوان دست نگاشته هایی می نشیند که تاریخ روزگارانش را و آمال مردمانش را به تصویر کشد.

کورش کمالی سروستانی اضافه کرد: به گواه سخنانش آن قدر کتاب خوانده که همه مفاهیم کتاب ها در ذهنش به هم ریخته است، اما از میان همه آن ها جنگ و صلح لئو تولستوی، گور به گور ویلیام فاکنر، خوشه های خشم جان اشتاین بک، تراژدی آمریکا تئودور درایزر، اتحادیه ابلهان جان کندی تول، ناتور دشت جی دی سالینجر و کافکا در ساحل موراکامی را بیش تر می پسندد؛ بهجای خالی سلوچ محمود دولت آبادی و رود راوی ابوتراب خسروی عشق می ورزد و ارکستر شبانه چوب های رضا قاسمی و سنگ شکیبا صادق چوبک را در خور تامل می داند.

وی توضیح داد: تامل در پسندهایش حکایتگر آن است که او پایبند به حماسه سمبلیک حرکت و تلاشی است که در تقابل با خواسته های نوع انسانی و هویت شکل یافته جامعه روی می دهد؛ رنج ها و ناملایماتی که مردمان روزگارانش را به ستوه می آورد ، او را به تامل؛ تدبر و اندوه فرو می برد

رئیس مرکز اسناد فارس ادامه داد: هگل داستان را حماسه بورژوایی و جانشین حماسه عصر قهرمانی می داند و هدف آن را همانند هنر حماسی، باز کردن دنیا در تمامیت آن می خواند.

کمالی اضافه کرد: با این باور در حقیقت داستان و روایات داستانی، نوعی از نثر زندگی است و راویان آن، همانانی هستند که تار و پود و ژرفای زندگی را در امتداد بیکرانه هاش، بازشناخته و به سهم خویش ، به تصویر آن می نشینند . از این روست که هنگامی که امین فقیری داستان های دهکده پرملال را پی می ریزد؛ این داستان ها نمودار درد و رنج روستاییانی می گردد که به سبب فقر فرهنگی و ناداری در رنج بودند. توصیف تنهایی و ملال روحی معلمان روستا و دشواری زندگی دهقانان به داستان هایش حال و هوایی شاعرانه و دقتی جامعه شناسانه می بخشد.

کمالی بیان کرد: گویی داستان هایش بر اساس تقلیدی از واقعیت آدمی و عادات و حالات بشری نوشته شده اند و به نحوی از انحا شالوده جامعه را در خود تصویر و منعکس می نمایند؛ با چیره دستی و ظرافت خاصی به بیان داستان هایش می پردازد؛ گویی که در تمام صحنه های داستان حضور دارد و از آنجا که با مردمان روزگارانش همدردی می نماید؛ گونه ای مرثیه و مویه را در قلم خویش پدیدار می سازد و این همه را با بهره بردن از اصطلاحات و کنایات و واژگان محلی رنگ و بویی خاص می بخشد چونان که در پهنایی ممتد از واژگان و کلمات و عبارات در شمار ادبیات اقلیمی این سرزمین خوش می نشیند.

رئیس مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس، اضافه کرد: با باور بدین امر که رسالت راستین ادبیات ، برانگیختن مردم به مطلع شدن از خویشتن خویش است ؛ ناگزیر از مردمی کردن ادبیاتیم؛ این همگان پسندی اما توامان با تراش خوردگی لفظ و زبان و عبارت و فکر و معناست؛ بدان گونه که پندارهای اصیل، در برترین سطح ، با زبانی دلنشین و خلق تصاویری ملموس و دریافت شدنی بر لوح کاغذین سطور هم کیشی پیشه نمایند و به عمیق ترین ریشه های احساس و اندیشه آدمی راه یابند تا مرهمی باشند بر آنچه که در وانفسای عزلت و تلخی، آدمیان را پدیدار می گردد!

وی یادآوری کرد: امین اما از جمله راویانی است که به شایستگی توانسته است معیارهای ویژه خود را به دنیا داستان ارایه دهد ؛ معیارهایی که در قوسی صعودی از درون جامعه و محیط پیرامونی اش برخاسته است همگام با تکنیک هایی رئالیستی که خاص اوست.

وی اضافه کرد: تنوع و تعدد شاخصه های زبانی و ادبی او با مضامینی از جمله فقر و گرسنگی، مناسبات زندگی در شرایط نابسامان اجتماعی، مصائب سرانجام ناپذیر مردم ستم دیده و رنج کشیده روستایی و تقابل سنت و تجدد، درونمایه آثار اوست و او با پناه جستن به این همه و چنگ زدن به آرزوی دیرینه بشر مبنی بر رستگاری مدام، در خلق آثارش خوش درخشیده است.

کمالی با بیان اینکه در دنیا معنایی اش، پدیده ها رنگ و لعاب زندگی پیدا می نمایند، سبز می شوند و می رویند چرا که در تجربه زیستی او، حرکت، شوق و امید، رودی است جوشان که سرانجام نمی پذیرد و انکار نمی شناسد، اضافه کرد: امین فقیری شادمانگی را برای همگان به آرزو می نشیند، تلاش بسیار او با خامة جان بر طومار کتاب هایش، گواه این مدعاست. با او تجربه زیستن را از لونی دیگر می توان رقم زد، می توان با او تا فراسوی آمال ها و دغدغه های انسانی بال گگردد و با درک رنج تا اوج شادمانگی پیش تاخت... . گویی آرزوهای مردمانش را زیسته است. اندوهشان را و بافه رنجشان را برنمی تابد و در پرند رنگ رنگ مهربانی هایش، زلال عشق را و محبت را، برای همگان به آرزو می نشیند. چنین است که در کوله بار عمرش، ره توشه عشق و جاری مهر می یابیم.

وی در سرانجام گفت: امین مهربان است؛ دوست داشتنی است، فروتن است؛ استاد است و از همه مهم تر؛ امین است و بدین سان است که شیراز مدیون امین فقیری می گردد چرا که از سویی او با آثارش فرهنگ، تاریخ و خاطره هایمان را ماندگار ساخته و از دیگر سوی، خود بخشی از تاریخ فرهنگی شیراز می گردد؛ بر ماست که صندلی ارجمندش را قدر نهیم و به قدر همّت و وسع خویش در پاسداشتش بکوشیم.

به گزارش خبرنگاران، آیین نکوداشت امین فقیری با حضور خانواده این نویسنده پرآوازه در حالی برگزار گردید که فیلمی ساخته همایون امامی، مستندساز و پژوهشگر به مدت 36 دقیقه با عنوان امین فقیری به روایت دهکده پرملال در این مراسم پخش شد.